DSCN1536

166 Media i terroryści. Czy zast raszy nu na

/gładziła uprowadzonego. Komunikat terrorystycznych ..bryg_ilrJ. mówił, ie egzekucja dziennikarza BBC została sfilmowana, ty. jaśniajfc motywy zabójstwa, autorzy pisali:

Kiedy uprowadzi się zagranicznego dziennikarza, wtzyicy ₄ głowie 1 dlatego zaskakujące jest stanowisko naszego rzędu I ui/m, prezydenta, którzy palestyńskich więźniów (w Izraelu) pozon^J swemu własnemu losowi i nie słuchają naszych Żądań.

Terroryści „ubolewają", ie musieli zabić zagranicznego dziennikarza. aby „wysłać sygnał do tych, którzy nie słuchają, czm się od nich domagamy¹! To był jednak blef. Wkrótce potem & porwania przyznała się inna, mało znana organizacja bojowi* ków palestyńskich Dżejsz Al-Islam (Armia Islamu). W zamiana zwolnienie dziennikarza porywacze domagali się wypuszczeni przebywających w brytyjskich I jordańskich więzieniach islam skich radykałów. Porywacze kilkakrotnie udostępnili nagrano, na których grozili reporterowi śmiercią, jeśli ich żądania nx zostaną spełnione. W ostatnim materiale wideo, nagranym p ultimatum Hamasu, Ze odbije johnstona siłą, Brytyjczyk był obłożony materiałami wybuchowymi. Zapowiedziano, że zos&t one zdetonowane, jeśli Harnaś zrealizuje swą groźbę. Na szaft cle, po 114 dniach niewoli bojownicy Hamasu uwolnili reportm. więzionego - jak się okazało dla okupu - przez gangsterski ikr. Dogmuszów w Strefie Gazy. Po przewrocie zbrojnym w Gut nowi i ambitni przywódcy Hamasu chcieli pokazać światu, a potrafią rządzić lepiej niż ich poprzednicy z Fatahu.

Nie miał takiego szczęścia znany polski reporter telewizyjny Waldemar Milewicz, który zginął 7 maja 2004 w Iraku, gdy samochód polskiej ekipy dziennikarzy jadącej z Bagdadu do Ksrte i Nadiafti, gdzie wybuchło szyickie powstanie, ostrzelano z bito maszynowej. Razem z nim zginął algierski montażysta z poWó® obywatelstwem, Mounir Bouamranc, a operator kamery V** Ernst został ranny. W 2006 roku polskim wojskom w Iraku się schwytać zabójców reportera.

jak oceniał dziennikarz Jarosław Lewandowski, korespontłć-TVP w Iraku:

Milewicz wiedział, jak bezpiecznie alf poruszać. Uczył. za w Iraku będzie podobnie. Docierał do bojowników Hawan ale un przaoaz załatało na rozgłosie. Dziennikarze byli nietykalna U) to dslffcl re-porterom na antenie pojawiali Uy bofowmcy. którzy mogli przekazać wkanę wizję konfliktu Tym razeiw było Issacaaę. tirrowca ąmodudi Milewicza popełnił podstawowy błąd. na ■awnrkniftle oaMunoa# nalepką » napisem „Press": tym samym wdaaęęt Trinry— cal

Równocześnie Lewandowski wskazywał:

Paradoksalnie, terroryści bez kamer I wywiadów i tak prmrbassR własną ważną wiadomość światu: „j«-maśmy bezwzględni, wdtayf wszystkimi możliwymi metodami, nie chcemy tu żadnych obcydi**¹.

Zdarzały się inne, ale mniej groźne zamachy na polskich dziennikarzy. W marcu 2004 roku zostali uprowadzeni przez zbrojną bandę dwaj reporterzy, Jacek Kaczmarek z Polskiego Radia oraz Marcin Firlej z TVN24. Wówczas skończyło się na ich pobiciu I strachu, bowiem z niewiadomych powodów uwolnił ich trze-cy policjanci. Z kolei filmująca sceny po zamachu bombowym w Karbali ekipa szczecińskiej telewizji została niespodziewanie ostrzelana. Udało się im ukryć przed kulami, ale naęedb aę sporo strachu. Na ogół takie wypadki kończyły się znacz nie gorzej.

Dziennikarze giną też czasem przypadkowo, od bomb-pułapek. Większość dziennikarzy zabitych w irackiej wojak to Irakijczycy. gdyż zachodnie media boją się posyłać swoich dziennikarzy na ulice Bagdadu i innych miast w nłr spokojnych rejonach. Namir Nur Eldin — Irakijczyk pracujący dla Agencji Reutera — zginął 12 lipca 2007 roku w Bagdadzie razem ze swoim kierowcą. Jeszcze częściej niż dziennikarze giną ich kierowcy , a zwłaszcza miejscowi tłumacze. Tu czarna lista jest wyjątkowo długa Znamienne wydarzenie opisał Mariusz Zawadzki w korespondencji z Iraku:

Rok temu zostawiłem w Bagdadzie Dtamala. Rył naszym, dziennikarzy „Gazety Wyborczej” tłumaczem, prtrwodnikiem i przyjaocfteca Razem przeżyliśmy dwa miesiące, wiele chwil śmiesznych l strasz-■ J Lewandowski, da. cyt- a. 320