DSC26

thurnkterystyka wybranych zbiorowisk roślinnych 1‘olnki

U iv M sU\s\v\\jako nazwa zbiorcza grądów. Zróżnicowanie icgłoital no grądów knI na t\lo istotne, że dało to podstawę do wyodrębnienia w Polico $VtbkvM\t\ ivntalnogv\ środkowoeuropejskiego i subatlantyckiego (ryc, 34),

Hyc. 33. Przekrój runa grądu niskiego w rezerwacie „Dębina” (Lisiewska 1960)

Niewiele lasów grądowych nie nosi znamion przekształceń. Degeneracja grądów nie wykraczająca poza ramy zespołu wynika bardzo często z tego, że po usunięciu naturalnego drzewostanu wprowadzono monokulturę drzew iglastych, głównie sosny, z czym wiążą się głębokie zmiany w siedlisku (Olaczek 1972). Dość poważnych zniszczeń dokonują w lesie pasące się zwierzęta gospodarskie, niszczące rośliny runa i podszyt; uboższy jest wówczas skład gatunkowy (Czerwiński 1973, Krotoska 1989), a brak młodego pokolenia drzew przyczynia się do braku możliwości uzupełnienia luk w okapie drzew. Taki stan prowadzi do zwiększonego dopływu światła do dna lasu i wnikania gatunków właściwych dla _Ryc> M Podzia, geograficzny zbiorowisk Świetlistej dąbrowy (Sokołowski 1980). grądowych (na podstawie Kaliński 1990)