W. Cią*yńxki PJ.P.KTttONlKA W ZADANIACH
C-zęśii 2: Analiz* ntiiłn temperatury na pi*sę układów półprzewodnikowych
UCB2 = Vci “ = 10.05 v - 3 V = 7,05 V
potwierdza, że także tranzystor T2 pracuje w stanie aktywnym.
Ad 2. Przy zmianach temperatury o 10 K napięcie UBE2 zmienia się o kilkadziesiąt mV, czyli tranzystor Tl na pewno pozostanie w stanie aktywnym, a takie założenie dla T2 zweryfikują uzyskane wyniki. W temperaturze 310 K mamy dla każdego z tranzystorów:
UBE = U BE + eBEAT = 600mV-2,5(mV/K)10K = 575 mV 0 =)3 + A0 = 0 + 10%/? = 100 + 10= 110
Podstawiając te nowe wartości parametrów do zależności (2.17.1) - (2.17.5) otrzymujemy kolejno:
V5V-0.575V Rb 1.44 MCI ^ |
(2.17.r) |
lcl = 1E2 = ■/1, =110 10,02 pA = 1,102 mA |
(2.17.2’) |
/a2 =^-^—=U02 mA——=9,927 pA **&+! 110+1 ^ |
(2.17.3’) |
lc2 =P2I12=[ 10-9,927 pA = 1,092 mA |
(2.17.4’) |
UWY = Bcc - 1'ci • =15 v -1,092 mA 5 kn = 9,540 V A U1, =Um -Uwt = 9.54 V -10.05 V =-0.51 V |
(2.17.5’) |
Tak więc obydwa tranzystory pozostają w stanie aktywnym (gdyż, jak łatwo sprawdzić dla obydwu tranzystorów napięcie Urn pozostaje dodatnie), a napięcie wyjściowe zmniejsza się o 0,51 V.
Rozwiązanie 2
Ad 2. Schemat zastępczy układu dla zmian temperatury przedstawia rysunek 2.17.2.
Dla przyrostu prądu bazy tranzystora Tl mamy kolejno:
AU*
Rys. 2.17.4
rysunek 2.17.4). Zauważmy, że to rozwarcie powoduje odcięcie obwodu bazy Tl od pozostałych 2 źródeł wymuszających, a więc jest to jedyna składowa różna od
zera:
(2.17.6)
AU.
Ostatnią zależność (2.17.6) wstawiamy do wyprowadzonego we „Wprowadzeniu” równania W2.7 „słusznego zawsze” (gdy tylko mamy do czynienia z tranzystorem w sianie aktywnym), które w rozpatrywanym przypadku (dla Al cm = 0) przyjmuje postać:
(2.17.7)
Alc=l„ Ap + p A/,
Po podstawieniu wartości liczbowych, otrzymujemy dla tranzystora Tl: A/„ = /„ A/J, + /?, A/„ =/„ A/J-/3 =
(2.17.8)
= 10 pA 10 +1 = 100 pA +1,7 pA = 101,7py\
1,44 Mn
Dla przyrostu prądu bazy tranzystora T2 SEM równe AUbei i AUbe2 nie dają składowych, gdyż działają w obwodzie szeregowym z SPM równą Ala- Natomiast SPM równe Ala i d/a przy zwartych SEM płyną przez bazę T2 w całości, ale w przeciwnych kierunkach (patrz rys. 1.17.3), czyli mamy:
AlB2=AIct-AlC2 (2.17.9)
Po podstawieniu wartości liczbowych dla tranzystora T2 do wyrażenia 2.17.7, otrzymujemy:
A/c, = Aft + ft ' A/„ = /« Ap + Py AICi - P2 A1C2 (2.17.10)
Po prawrej stronie pojawił się ze znakiem minus składnik zależny od Ale2. który przenosimy na lewą stronę i wyciągamy przed nawias:
A/c2(l + /y=/„2-A/} + /?,-A/c,
Dzieląc obie strony równania przez wyrażenie w nawiasie mamy ostatecznie:
Alr
lK2Ap + P2Ala 1 + ft
(2.17.11)
Podstawiając wartości liczbowe otrzymujemy wartość przyrostu prądu kolektora T2: lB2Ap + p2AlCi 9,9pA 10+100 101,7 pA,^
° \ + P2 1 + 100
Przyrost składowej stałej napięcia wyjściowego wynosi (patrz np. rysunek 2.17.2):
AU„
•— R(:2 • AICI =-5 kQ 101,7 pA=-0,51 V
(2.17.12)
co pokrywa się dokładnie z wynikiem uzyskanym w rozwiązaniu 1.
składową Alm ' pochodzącą od zmiany ICi (liczoną przy zwarciu SEM równej AUbei, patrz rysunek 2.17.3), która jest równa zeru, gdyż cały prąd Ale płynie w obwodzie o zerowej rezystancji przez zwartą SEM AUBei\
• składową Alm ” pochodzącą od zmiany Ubbi (zgodnie z regułą obowiązującą przy stosowaniu zasady superpozycji liczoną przy rozwarciu SPM równej Alei - patrz