wydatek filtracyjny przez samą zaporę qz obliczamy zgodnie ze wzorami luhlicy 2-4, po czym dodajemy wydatek filtracji przez podłoże qp obliczany zgodnie z zasadami podanymi w 2.1.4.
Całkowity wydatek filtracyjny wyniesie zatem
ą=qv+qz [2-25]
W przypadku zapory z ekranem i ponurem (fartuchem) poziomym (rys. 2-13) przyjmujemy, że oba te elementy uszczelniające są praktycznie nieprzepuszczalne. Rozpatrując przepływy filtracyjne na dwóch odcinkach —- pod fartuchem oraz od ekranu do dolnej wody — i pamiętając, ze przepływy te są sobie równe, otrzymamy równanie
[2-26]
L. T. _ hd-hs L, , ha + hz \
^nF+meha- S-mjiĄ1 * 2 7
gdzie:
kp — współczynnik filtracji podłoża,
kz — współczynnik filtracji korpusu zapory,
T — miąższość przepuszczalnej warstwy podłoża,
n
współczynnik wg tablicy 2-5 zależny od stosunku
T
S -KF ’
hci — niewiadoma wysokość położenia krzywej depresji bezpośrednio poniżej ekranu,
F — długość ponuru (fartucha),.
iii, ctg ae — współczynnik nachylenia dolnej powierzchni ekranu,
S — odległość dolnej krawędzi ekranu od drenażu odpowietrz-nego zapory.
.leżeli miąższość przepuszczalnej warstwy podłoża jest bardzo duża, nj;r;iniczamy się do głębokości półtora do dwukrotnie większej od F + S, pnmijając filtrację na większych głębokościach (por. 2.1.4).
!’<> rozwiązaniu równania [2-26], co dokonuje się na ogół metodą kolejnych prób, otrzymujemy szukaną wartość hd. Równanie krzywej depresji na edt-inku poniżej ekranu będzie miało postać
[2-26a]
S—mehd
u
'2 1
Rys. 2-13. Schemat obliczeniowy zapory z ekranem i ponurem (przyjęto, że ekran i ponur są praktycznie nieprzepuszczalne)
2 — ekran, 2 — ponur (fartuch) , 3 — przepuszczalne warstwy podłoża, 4 — warstwa nieprzepuszczalna
Należy zauważyć, że po podstawieniu wartości hd każda ze stron równa-2-21) | równa się wydatkowi filtracji przez podłoże zapory. Nie mający
praktycznie wpływu na położenie krzywej depresji wydatek filtracji przez ekran obliczyć można ze wzoru [2-24] w tabl. 2-4, podstawiając h2 = hd, zaś wydatek przez ponur (fartuch) ze wzoru
gf=k,K
28
[2-26b]
i
gdzie: kf — współczynnik filtracji ponuru, 5f — średnia grubość ponuru,
\—hg
25/
- średni gradient hydrauliczny.
Przebieg krzywej depresji w elementach uszczelniających omówiono w p. 2.1.5.
2.1.3.2. Filtracja nieustalona. Filtracja nieustalona występuje przy szybkim obniżaniu zwierciadła wody (opróżnienie zbiornika). Zagadnienie to rozwiązywane jest na ogół przy następujących założeniach upraszczających :
— nie uwzględnia się zmian objętościowych szkieletu gruntowego (konsolidacji gruntu),
— przyjmuje się chwilowe „zamrożenie” obszaru filtracji, który interpretujemy w danej chwili tak, jak przy filtracji ustalonej, to jest zgodnie z równaniem Laplace’a,
— pomija się wpływ kapilarności gruntu.
Powyższe założenia pozwalają na określenie interesujących nas elementów filtracji (gradienty, ciśnienie wody w porach itp.) na podstawie siatki filtracyjnej wykreślonej dla danej chwili.
Najniekorzystniejsze położenie krzywej depresji (która nie jest już, tak jak przy filtracji ustalonej, graniczną linią prądu) wyznaczyć można w sposób orientacyjny na podstawie wykresu Reiniusa (rys. 2-14a), w zależności od
[2-27]
k .
■n= —-
nev
gdzie: k — współczynnik filtracji,
ne — efektywna porowatość gruntu części odwodnej zapory (objętość wody, która może wypłynąć z jednostki objętości grun-
H tu)>
v = — — prędkość obniżenia się poziomu piętrzenia,
H — różnica poziomów piętrzenia, t — czas opróżniania zbiornika.
Jednostki k i v dobieramy tak, aby otrzymać r\ bezwymiarowe.
Należy zaznaczyć, że wykres sporządzony został dla nachylenia skarpy odwodnej 1 : 2, przy założeniu istnienia pionowego szczelnego rdzenia po-
70