FLORIAN

m

ze świętym Florianem

Święty Florian (III wiek) - patron strażaków, kominiarzy, miasta Krakowa.

A Na początku byteś żołnierzem. Lubiłeś to za-jęcie?

-    Na początku to bytem dzieckiem i jak każde dziecko lubiłem bawić się w wojnę, w bitwy, robić sobie drewniane miecze i tuki.

A Brałeś udział w prawdziwych wojnach?

-    Oczywiście. Bytem żołnierzem Cesarstwa Rzymskiego. Wszystkie nasze prowincje atakowali barbarzyńcy. Ja walczyłem na terenach dzisiejszej Austrii. Później opuściłem armię, aby służyć ludziom w inny sposób. Starałem się być dobrym urzędnikiem.

A A w jaki sposób zginąłeś?

-    To się stało podczas jednego z tych wielkich prześladowań chrześcijan. Odwiedzałem braci wtrąconych do więzienia i zostałem pojmany, a potem skazany na śmierć.

A Jesteś patronem strażaków. Jak to możliwe?

-    To tajemnicza historia. Moi oprawcy wrzucili ciało do rzeki. Dla pewności obciążyli je potężnym młyńskim kamieniem. Mimo to rzeka wyrzuciła moje ciało na podbrzeżne skały, a wielki dziki orzeł pilnował go, dopóki chrześcijanie nie urządzili mi pogrzebu. Wtedy zrodziła się legenda, że potrafię rozkazywać rzekom, wodom, a że woda gasi ogień - zostałem gatronem strażaków. Bronię również przed klęską powodzi.

A Chciałbyś dzisiaj być strażakiem?

-    Najbardziej to chciałbym, aby strażacy mieli jak najmniej pracy. Robię, co mogę, ale nie

zawsze nadążam. Ludzie są bardzo nieostrożni, przez to wybucha większość pożarów.

A Umiałbyś obsługiwać gaśnicę?

-    Nie tylko gaśnicę, ale cały samochód strażacki. Jestem na bieżąco.

A A oglądasz filmy o strażakach?

-    Raczej nie. Staram się być osobiście przy wielu akcjach, chociaż mnie nie widać. Dzięki temu wiem, jak pracują strażacy, i nie muszę oglądać filmów.

A Zostałeś również patronem Krakowa...

-    To zasługa jednego z waszych władców,

Kazimierza Sprawiedliwego. Przywiózł tu moje relikwie.    *

A Dziękuję za rozmowę. Wiem, że przygaszeniu ognia pomagają nam jeszcze święty Wawrzyniec i święta Agata. Pozdrowienia dla całej trójki.

-    Dziękuję, przekażę.

„Rozmawiał” ks. Janusz Stańczuk