HPIM1772

Adaptacja komórkowa Przejawia się zmianami funkcjonowania komórek, zwiększaniu się ich aktywności i większym wykorzystaniem Ich rezerwy czynnościowej, np. mogą się nasilać ich właściwości żerne.

Poza tym komórki mogą ulegać    przerostowi lub rozrostowi.

Wyrazem zmian adaptacyjnych może być także hamowanie czynności komórek i ich f^nwoluęja

Adaptacja organizmu jako całości

Biorą w niej udział zależnie od okoliczności różne tkanki, narządy i układy

Przystosowanie ma charakter złożony,    a regulacja poszczególnych zjawisk

przystosowawczych zachodzi dzięki integrującemu działaniu układu nerwowego,

- układu dokrewnego, układu krążenie i innych

Adaptacja na poziomie społeczeństwa

Przystosowanie do trudnych warunków klimatycznych, żywieniowych, infekcyjnych i innych.

Znaczną rolę w tym rodzaju adaptacji odgrywa zjawisko selekcji - osoby    o

sprawnej adaptacji przeżywają,    natomiast słabsze umierają.

Podział adaptacji

Swoista - przystosowanie się organizmu do ściśle określonego, jednego czynnika.

Nieswoista - powstaje pod wpływem różnych czynników w jednej, charakterystycznej

postaci

Charakter adaptacji

Normoergiczny — intensywność adaptacyjnych modyfikacji ustrojowych jest dostosowana do natężenia działających czynników środowiska

Hipererhiczny - nadmierny odczyn adaptacyjny

Hipoergiczny - adaptacja niedostateczna, zachodzi wtedy gdy organizm jest wyczerpany, np. głodem, chorobami

Zdolności adaptacyjne rozwijają się stopniowo, osiągając maksimum    w

okresie młodości i w wieku dojrzałym. Później zaczynają powoli zanikać, co w

5