z cieczy wydzielają się kryształy o składzie k0C0. Ponieważ powstałe kryształy zawierają mniej domieszki, niż średnio zawiera jej stop, pozostająca faza ciekła wzbogaca się w domieszkę. zmieniając swój skład wzdłuż linii likwidus. Krzepnięcie równowagowe wymaga, aby lokalnie wypchnięta domieszka została równomiernie rozprowadzona w całej objętości niezakrzepłej cieczy. Również w fazie stałej wcześniej wydzielone kryształy muszą na drodze dyfuzji wyrównać swój skład do składu równowagowego. Oznacza to, że w jakiejkolwiek temperaturze T skład fazy stałej Cs oraz cieczy CL na powierzchni rozdziału określone są współczynnikiem rozdziału k0. W miarę obniżania temperatury i postępu procesu krzepnięcia składy fazy stałej Cs oraz cieczy CL wzbogacają się w domieszkę.
Tabela 5.1
Współczynniki rozdziału pierwiastków rozpuszczonych w żelazie
Składniki w żelazie |
s |
p |
c |
Cu |
Si |
Mo |
Ni |
Cr |
W |
Wartość k0 |
0,05 |
0,07 |
0,13 |
0,56 |
0,66 |
0,70 |
0,80 |
0,95 |
0,95 |
Ogólna charakterystyka |
Silnie segregacyjne |
Segregacyjne |
Słabo segregacyjne |
Takie same zależności występują w wypadku stopów mających wykres równowagi przedstawiony na rysunku 5.8b (k(1 > 1). Różnica polega jednak na tym, że pierwsze wydzielone kryształy posiadają więcej domieszki (k0CQ), natomiast ciecz jest zubożona o domieszkę i wzbogacona w składnik rozpuszczalnika. W miarę obniżania temperatury i postępu procesu krystalizacji zawartość substancji rozpuszczonej w cieczy stale spada. Ponieważ faza stała wydziela się z tej cieczy, również w fazie stałej zawartość domieszki się obniża.
Przy założeniu, że likwidus jest linią prostą, temperaturę likwidus w dowolnym momencie krzepnięcia można wyrazić zależnością:
T=Tt + mLCL (5.7)
gdzie: mr - współczynnik kątowy pochylenia linii likwidus.
J
Zmiany składu chemicznego fazy stałej i ciekłej w trakcie procesu krystalizacji w warunkach równowagi, czyli całkowitej dyfuzji w fazie stałej i ciekłej, pokazano na rysunku 5.9. Rysunek 5.9a przedstawia zmiany temperatury likwidus i solidus wraz ze wzrostem koncentracji domieszki. Skład fazy stałej jest funkcją postępu procesu krystalizacji, czyli ilości fazy stałej fs, Cs =f{fs). Podobnie skład fazy ciekłej jest zależny od ilości wykrystalizowanej fazy stałej C, =f(fs). W temperaturze T, ilość fazy stałej fs = 0, a składy fazy stałej i ciekłej wynoszą odpowiednio koC0 i C0. W miarę obniżania temperatury od TL do Ts i postępu krystalizacji skład fazy stałej zmienia się po linii solidus od k0Ca do C0, natomiast fazy ciekłej po linii likwidus od C0 do C0/k0 (rys. 5.9b). W dowolnym momencie krzepnięcia składy chemiczne fazy stałej C, i ciekłej Cs przedstawiają poziome linie na rysunku 5.9c. Pola powierzchni Q/s i CLfL reprezentują odpowiednio ilość domieszki w fazie stałej i ciekłej. Powierzchnia C0(fs +fi) reprezentuje ilość domieszki w stopie przed krzepnięciem.
212