IMG14

Rysunek 8.181

Chytka Lonchea coli postać dorosła iwo k danove), 1980). _B _ £T_C ^Knw°s/eim ni ^C " ^Wnum ' Dogdanovej, fgso)

Charakterystyka

rzędów

Rysunek 8.183

Baryłki rączycowatych (u góry) i wieczko baryłki (u dołu) (tot. B. i Z. Schnaider)

'^ro<bin owadów 341

wcj. Na tylnym, tępym końcu ciała dobrze widoczne dwie czarne przctchlinki wtórne. Prze-,chlinki mogą być s/.parkowatc lub umieszczą-nc na rurkowatych wyrostkach. Istotne znaczcie w taksonomii larw ma budowa narządów gębowych - parzystych (po pierwszej wylince). śierpowatych haków gębowych. W tylnej czę-    ^

ści baryłek rączyc znajdują się przctchlinki    *

umieszczone na charakterystycznych wzgórkach (rys. 8.183). Postacie dorosłe są aktywne

przy pełnym oświetleniu słonecznym. Przebywają wówczas na kwiatach, odżywiając ₅ie nektarem, lub w miejscach, gdzte zgromadziła się spadi będąca ważnym pokLtem tsxh owadow. Przydatność kwtatow jako źródła pokarmu zalczy od głębokości kielicha i dłue.H ści ssawki poszczególnych gatunków rączyc. Wyróżnia się dwie grupy rączyc: z krótką ssawką i z długą ssawką. Każda z nich odwiedza inne grupv kwiatów. Rączycowale dzielą się na kilka podrodzin, z których wymienimy następujące:

Tachininae - obejmujące m.in. pasożyty najgroźniejszych szkodników lasu: gąsienic motyli, larw rośliniarek i chrząszczy oraz larw innych muchówek. Należą tu m.in. rodzaje Tachina. Ernestia, Phnrocera (= Parasetigena) i in.;

Dexiinae - należą tu wyróżniające się długimi nogami rączyce będące pasożytami pe-draków, larw kózek, stonek, przeziemików, pluskwiaków i in.:

Phasiinae - należą tu rączyce o różnym kształcie ciała, pasożytujące w owadach do-skonałych pluskwiaków różnoskrzydlych z rodziny tarczówkowatych oraz w chrząszczach z rodziny ryjkowcowatych.

Dobrze znany jest podział rączyc na 5 grup biologicznych w zależności od sposobu składaniajaj:

-    na ciele żywiciela (np. Tachina).

-    na roślinach w pobliżu żerującego żywiciela (np. Emeslia).

-do gleby, w zbutwiałe drewno, w pobliżu ^ż^^U“⁾°₍J'“_wru gębowego ,g,r.

-    na ogryzany liść tuż przed otwór gębowy z>\wc

dania - pasożyt postaci dorosłych choinka a***⁰'-    _u phasiinae. Compsilun>\

-    za pomocą rzekomego pokladclka do ciała zy c    żywicieli i dlatego po

Rozwój larw rączycowatych jest zharmomzo a    ..^„oir/nych żywiciela. Najcze

czątkowo pasożyty nie uszkadzają ważnych narząu    _vxrn iwyklc opuszczają one

ściej rozwój larw rączycowatych (rwa 1 lub 3 t>g¹' ⁿ'¹"    „_ę na jego powierzchni

(choć nic wszystkie gatunki) ciało żywiciela i P^-P¹    ^ ^ roku icdna. dwie. a tz->

(rys. 8.184), w środowisku glebowym lub na ros in ¹sj*w innym żywicielu dziej trzy i więcej generacji, z których każda_nko„. / których węka."- |vl

Rodzina rączycowale obejmuje w 1’oł'ie i ¹    ^ _il(H. j_u/c znaczenie w ■¹

ni rolę regulatora liczebności innych bezkręgowa lasu. Do najważniejszych gatunków należą-