• niewłaściwe podciśnienie (zbyt wysokie lub zbyt niskie)
• wahania podciśnienia
• wadliwe działanie pulsatorów (wyrażające się zbyt długimi fazami ssania przy krótkich fazach masażu)
• zużyte lub niewłaściwe gumy strzykowe (o popękanej i pokrytej szczelinami powierzchni)
Zasadnicze znaczenie ma także prawidłowa anatomiczna budowa wymienia i strzyków, decydująca o przydatności do doju mechanicznego.
Przy analizowaniu dalszych czynników środowiskowych należy wymienić błędy żywienia, utrzymania i pielęgnacji zwierząt.
Do istotnych przyczyn podnoszących liczbę komórek są czynniki stresogenne (np. zmiana systemu udoju) oraz czynniki farmakologiczne, czyli aplikowanie poprzez kanał strzykowy do wnętrza wymienia leków, które mogą drażnić delikatne tkanki.
Najprostszym sposobem oceny zwiększonej ilości komórek somatycznych w mleku jest Terenowy Odczyn Komórkowy (odczyn kalifornijski). Próba polega na reakcji kwasu dezoksyrybonukleinowego jąder komórkowych z substancją powierzchniowo czynną jaką jest siarczan alkylarylu. Wchodzi on w skład odczynnika o nazwie Mastirapid. Efektem reakcji jest tworzenie się żelu, którego konsystencja i stopień lepkości zależą od ilości nie uszkodzonych komórek w mleku.
Sposób wykonania: próbę wykonuje się w oborze. Pobiera się ok. 2 ml wydzieliny gruczołowej (mleko świeże) do każdego basenika płytki. W celu uzyskania takich samych ilości badanego materiału płytkę po pobraniu mleka należy ustawić skośnie, aby usunąć jego nadmiar. Przyjmuje się zasadę, że do kolejnych baseników oznaczonych literami A, B, C, D pobieramy mleko z ćwiartek prawej przedniej, prawej tylnej, lewej przedniej, lewej tylnej.
Do każdego basenika dodajemy taką samą ilość Mastirapidu, mieszając płyny wolnym ruchem kołowym przez 10-15 sekund. Ilości komponentów powinny być takie same. W odczynach wątpliwych można nieznacznie przedawkować ilość odczynnika. Odczyt powinien być przeprowadzany przy dobrym oświetleniu. RYC. 3