Krew0025

Czynnik Rh

Podczas transfuzji dawca i biorca muszą się zgadzać pod względem grup układu ABO oraz tzw. czynnika Hr. Czynnik ten odkryto najpierw u małp z gatunku Rhesus. Potem stwierdzono, że występuje on u 85% ludzi rasy białej. W błonie erytrocytów tych ludzi występuje antygen D (lub C,E,Rh₀, rh’,rh”), zaś w osoczu nie występują przeciwciała anty-Rh. Mają oni grupę Rh+. U pozostałych 15% o grupie Rh- też nie ma tych przeciwciał, mogą jednak powstawać jako odpornościowe , gdy poda się im krew Rh+ lub, gdy kobieta o grupie krwi Rh- jest w ciąży i płód ma grupę Rh+. Ludzie o grupie krwi Rh-, jeśli w wyniku kontaktu z krwią Rh+ wytworzyli przeciwciała mogą ostro reagować na przetoczenie krwi zgodnej w układzie grupowym ABO, lecz zawierającej antygen Rh+. Krew matki Rh-, uodpornionej w poprzednich ciążach przez płód Rh+, może uszkadzać krwinki kolejnych płodów prowadząc do ciężkiej choroby krwi zw. erytroblastozą poronienia lub obumarcia dojrzałego płodu.

Badania krwi wykonuje się w celach klinicznych lub przy wykluczaniu ojcostwa, bowiem badanie nigdy w 100% go nie potwierdza.

U ludzi stwierdza się ponadto grupy krwi M, N, S i wiele innych.

22