Kolendowicz$4

z utratą jej zdolności nośnych. Powstanie takiego przegubu w belce statycznie niewy-znaczalnej nie wyczerpuje jeszcze całkowitej nośności tej belki. Wyjaśnimy to na przykładzie belki pokazanej na rys. ll-87a. Wykres momentów zginających przedstawiono na rys. ll-87b, przy czym moment w przekroju pod siłą P jest większy od momentu podporowego. Przy wzroście siły P moment przęsłowy osiągnie w pewnej chwili wartości A/„, a w przekroju pod siłą powstanie przegub plastyczny (rys. ll-87c i d). Przegub ten nie powoduje utraty zdolności nośnych belki, gdyż z belki ciągłej ABC (rys. 1 l-87a) powstaje belka przegubowa, złożona z belki zawieszonej AD i belki wspornikowej DBC. Przy dalszym zwiększeniu obciążenia moment M_n w przekroju pod siłą już nie może wzrastać, natomiast moment podporowy zwiększa się, aż osiągnie wartość M_n, co jest równoznaczne z powstaniem przegubu plastycznego na podporze B. Następuje wtedy tzw. plastyczne wyrównanie momentów i równocześnie utrata zdolności nośnych belki. Dla rozważanej belki statycznie niewyznaczalnej stan ten jest stanem niebezpiecznym.

■    Jak widać, projektowanie belek z uwzględnieniem zginania sprężysto-plastycznego daje w belkach statycznie niewyznaczalnych dodatkową korzyść (oprócz zwiększenia wskaźnika zginania) polegającą na możliwości zwiększenia obciążenia i plastycznego wyrównania momentów.

■    Dla przedstawionego przykładu całkowite zwiększenie nośności belki wynosi

78

64 W '

co stanowi, przy przekroju dwuteowym, zwiększenie nośności o 41%, a przy przekroju prostokątnym — o 83%.

a)

O

Rys. 11 -87

244