larsen0480

480 II Anestezjologia ogólna

one także bardziej dopasowane do kształtu gardła. W wyniku uniesienia laryngoskopu w kierunku uchwytu następuje uniesienie nagłos'ni i uwidocznienie szpary głośni. Uszkodzenia uzębienia zdarzają się rzadziej przy zastosowaniu laryngoskopu z łyżką zakrzywioną niż z prostą.

Łyżka Macintosha. Ta łyżka (zob. ryc.21.5) jest obecnie najczęściej stosowana do intubacji dotcha-wiczej. Jest ona lekko wygięta i po stronie lewej posiada szynę, umożliwiającą przesunięcie języka z obszaru intubacji na lewo.

Ryc. 21.5 Laryngoskop z łyżką zakrzywioną (Macintosh) i prostą (Miller).

Stosuje się następujące rozmiary łyżek Macintosha:

-    nr 1: dla noworodków i małych dzieci, dł. łyżki 9 cm,

-    nr 2: dla dzieci, dł. łyżki 10,8 cm,

-    nr 3: dla dorosłych, średniej wielkości, dł. łyżki 13 cm,

-    nr 4: dla dorosłych, ponadwymiarowa, dł. łyżki 15,5 cm.

Dostępne są także łyżki Macintosha dla anestezjologów leworęcznych, ale tylko średniej długości, przeznaczone dla dorosłych. Laryngoskopy te mają szynę do odsuwania języka po stronie prawej, odwrotnie więc niż w przypadku używania standardowej łyżki, język musi być odsuwany na prawo. Zastosowanie łyżki do wykonywania laryngoskopii prawostronnej albo intubacji lewą ręką jest korzystniejsze, gdy po stronie prawej występują np. uszkodzone zęby lub uszkodzona jest żuchwa czy twarz. Rurkę można również wprowadzać bezpośrednio z lewej strony ust.

Oprócz laryngoskopu Macintosha są dostępne

jeszcze inne laryngoskopy z wygiętą łyżką, ale najczęściej są to jego modyfikacje.

5.1.2 Laryngoskopy z łyżką prostą

Taką łyżką (zob. ryc. 21.5) bezpośrednio unosi się nagłośnię poprzez oparcie się o jej powierzchnię od strony krtani (zob. ryc. 21.1 Ib). Poprawia to znacznie uwidocznienie szpary głośni.

Łyżka prosta jest szczególnie przydatna u noworodków i małych dzieci, ponieważ ich nagłośnię są względnie długie oraz podatne na odkształcenia. Z tego względu łyżką zakrzywioną często nie udaje się ich unieść w sposób umożliwiający intubację. U ludzi dorosłych użycie łyżki prostej wymaga dużej ostrożności, gdyż łatwo może dojść do wyłamania górnych siekaczy, szczególnie przy wykonaniu dźwigni uchwytem laryngoskopu.

Łyżka Millera. Jest to łyżka prosta o nieco wygiętym końcu.

Stosowane są następujące rozmiary łyżek Millera:

-    nr 0: dla wcześniaków, dł. łyżki 7,5 cm,

-    nr 1: dla małych dzieci, dł. łyżki 10,2 cm,

-    nr 2: dla dzieci, dł. łyżki 15,5 cm,

-    nr 3: dla dorosłych, średniej wielkości, dł. łyżki 19,5 cm,

-    nr 4: dla dorosłych, ponadwymiarowa, dł. łyżki 20,5 cm.

Łyżka Jacksona-Wisconsina. W przeciwieństwie do łyżki Millera, ta łyżka jest w całości prosta. Szyna służąca do odsuwania języka rozszerza się w kierunku obwodowym. Intubacja za pomocą tej łyżki jest trudna, jeżeli nie jest możliwe szerokie otwarcie ust pacjenta.

Stosowane są następujące rozmiary łyżek Jackson-Wisconsin:

-    nr 1 i 1,5: dla małych dzieci, dł. łyżki 10,2 lub 11,5 cm,

-    nr 2: dla dzieci, dł. łyżki 13,5 cm,

-    nr 3: dla dorosłych, średniej wielkości, dł. łyżki 16,2 cm,

-    nr 4: dla dorosłych, ponadwymiarowa, dł. łyżki 19,9 cm.

W przypadku prostych łyżek również występują liczne modyfikacje, np. wg Foreggera, Guedela, Snowa, Bennetta, Flagga.