larsen0775

28. Leczenie krwią i preparatami krwiopochodnymi 775

-    czynnik IX, czyli globulinę antyhemofilową B;

-    czynnik X, czyli czynnik Suarta-Prowera. Preparat przechowuje się w temperaturze 2-8°C, przed podaniem rozpuszcza się go w wodzie destylowanej, a infuzję wykonuje się przez filtr. Nowoczesne preparaty są bezpieczne pod względem obecności wirusów zapalenia wątroby oraz HIV.

Wskazania. Najważniejszym wskazaniem do podawania PPSB jest niedobór czynnika IX, czyli hemofilia B. Poza tym można go zastosować w nagłych przypadkach krwawień w przebiegu hipopro-trombinemii (najważniejsza przyczyna: przedawkowanie pochodnych kumaryny).

Nie ma wskazań do podania PPSB w planowych zabiegach chirurgicznych, w celu podniesienia do poziomu prawidłowego obniżonej wartości wskaźnika Quicka, wywołanej pochodnymi kumaryny. W koagulopatii ze zużycia i trombopenii uwarunkowanej alergicznie PPSB jest przeciwwskazany.

Dawkowanie: podanie 1 jednostki/kg podnosi wskaźnik Quicka o 0,5-1%.

4.8.6    Koncentrat czynnika XIII

Preparat ten uzyskuje się z tkanek ludzkiego łożyska, a jego podstawowym wskazaniem jest ciężki wrodzony niedobór czynnika XIII. Nabyty niedobór tego czynnika może wystąpić w ostrej białaczce, przewlekłych degeneracyjnych chorobach wątroby oraz po rozległych zabiegach operacyjnych. Obecnie nie ma jeszcze jasności, czy przez podanie koncentratu czynnika XIII można u tych pacjentów korzystnie wpływać na zatrzymywanie krwawienia i gojenie się ran.

4.8.7    Koncentrat antytrombiny III

Dostępne są preparaty różnych producentów. Butelki do iniekcji zawierają 500 lub 1000 j.m. AT III, a oprócz tego niewielkie ilości kofaktora II heparyny, albuminy, a częściowo także heparynę. W trakcie produkcji tych preparatów dokonuje się inaktywacji wirusów.

Wskazania. Zasadniczym wskazaniem do podania AT III jest nabyty lub wrodzony niedobór AT III. Jest to najczęściej używany koncentrat, ponieważ przed rozpoczęciem każdej terapii aktywatorami układu krzepnięcia, takimi jak: PPSB, czynnik IX, fibrynogen, należy wcześniej wyrównać istniejący niedobór AT III, aby nie doszło do rozwoju DIC. Dalsze wskazania: zmniejszona synteza AT III, rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC) lub koagulopatie ze zużycia, hemodializa, plazmafereza.

Dawkowanie. Podczas dawkowania tego preparatu należy uwzględnić niską, około 50% możliwość jego odzysku in vivo i zazwyczaj znacznie skrócony czas półtrwania (w warunkach prawidłowych 60 godz., w' DIC - 4 godz.). Dawka inicjująca wynosi 1500 j.m., a następnie 700-1000 j.m. w 8-24--godzinnych odstępach czasowych. W koagulopatii ze zużycia stosując terapię substytucyjną, powinno się osiągnąć stężenie AT III w surowicy wynoszące co najmniej 80% wartości prawidłowych. Jeśli jednocześnie podaje się heparynę, jej dawka nie powinna przekraczać 500 j.m./godz.

4.9    Immunoglobuliny

i hiperimmunoglobuliny

Preparaty immunoglobulin zawierają wszystkie globuliny zawarte w ludzkim osoczu. Są to preparaty bezpieczne pod względem obecności wirusów zapalenia wątroby, zapewniają ochronę przeciwko określonym infekcjom wirusowym i bakteryjnym.

Hiperimmunoglobuliny pozyskiwane są od dawców, w których osoczu występuje wysokie miano przeciwciał skierowanych przeciwko niektórym czynnikom zakaźnym powodującym np. tężec, wirusowe zapalenie wątroby typu B, odrę, świnkę, różyczkę.

Istotne znaczenie mają również hiperimmunoglobuliny specyficzne pod względem grupy krwi, skierowane przeciwko czynnikowi Rh. Stosowane są u ciężarnych Rh-ujemnych, u których istnieje możliwość przedostania się do ich organizmu w trakcie porodu Rh-dodatnich krwinek czerwonych płodu. Erytrocyty te są wychwytywane przez hiperimmunoglobuliny, co przeciwdziała immuni-zacji matki.

4.10    Preparaty granulocytów

Preparaty te otrzymuje się za pomocą leukoferezy. Przy przechowywaniu ich w temperaturze 4°C przydatność do użycia wynosi 24 godz. Preparaty granulocytów są stosowane tylko u pacjentów z białaczką, jeśli liczba leukocytów spadnie u nich