larsen1214

1214 II! Anestezjologia specjalistyczna

ICP [mmHg]

ICP [mmHg] 40-30-20 H 10

Ryc. 41.14 Wptyw mannitolu na ciśnienie śródcza-szkowe (ICP). W krótkim czasie od początku infuzji (strzałka) ICP się obniża.

wystąpienia kwasicy mleczanowej. Sorbitol jest również przeciwwskazany w przypadkach nietolerancji fruktozy. Glicerol i sorbitol nie są polecane w europejskich standardach leczenia wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego. Wydalone ilości płynu i elektrolitów muszą być uzupełniane, aby uniknąć zaburzeń gospodarki wodnej i elektrolitowej.

Diuretyki, jak furosemid (Lasix), nie są wystarczająco skuteczne w ostrych zwyżkach ciśnienia śródczaszkowego.

5.6.3 Barbiturany

Barbiturany są szczególnie skuteczne w przypadku pourazowego obrzmienia mózgu, powstającego z powodu przekrwienia mózgu. Ich działanie polega najprawdopodobniej na obniżaniu mózgowej przemiany materii i przepływu mózgowego, z następowym spadkiem ciśnienia śródczaszkowego (ryc. 41.15). Najczęściej wystarczające są dawki 1,5-3 mg/kg tiopentalu (Trapanal) i.v., aby przerwać ostrą zwyżkę ciśnienia śródczaszkowego. Przy podaży większych dawek powstaje niebezpieczeństwo spadku ciśnienia tętniczego z obniżeniem ciśnienia perfuzyjnego i niedokrwieniem mózgu.

ł Jedyna korzyść z terapii barbituranami polega na ich działaniu obniżającym ciśnienie śródczaszkowe.

t_

Ryc. 41.15 Spadek ciśnienia śródczaszkowego po podaniu dożylnym barbituranu (strzałka).

wynik końcowy leczenia pacjentów z ciężkimi urazami czaszkowo-mózgowymi. U jednego pacjenta na czterech leczonych barbituranami występował spadek ciśnienia tętniczego, który mógł znosić ich działanie obniżające ciśnienie śródczaszkowe z powodu spadku ciśnienia perfuzyjnego.

5.6.4 Kortykosteroidy

Kortykosteroidy były często stosowane w „mega-dawkach” w profilaktyce i leczeniu obrzmienia mózgu. Skuteczność tych środków w leczeniu obrzęku towarzyszącego guzom jest udowodniona, natomiast w wielu badaniach klinicznych nie udało się potwierdzić korzystnego wpływu wysokich dawek steroidów na przebieg urazów czaszkowo--mózgowych. W międzyczasie, w licznych ośrodkach neurochirurgicznych zrezygnowano z podawania kortykosteroidów w terapii urazów czaszko-wo-mózgowych.

Systematyczny przegląd piśmiennictwa przeprowadzany przez Cochrane Collaboration wykazał, że działanie kortykosteroidów nie jest ani specjalnie korzystne, ani specjalnie szkodliwe w urazach czaszkowo-mózgowych i powinny one zostać wyłączone z terapii.

W przeciwieństwie do tego, podaż bardzo wysokich dawek barbituranów (kilka g/dz.), w celu ochrony mózgu, opiera się jedynie na spekulacjach. Natomiast wyniki licznych badań, prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, wykazały, że barbiturany nie wpływają korzystnie na przebieg urazów czaszkowo-mózgowych.

Systematyczny przegląd piśmiennictwa przeprowadzany przez Cochrane Collaboration wykazał, że barbiturany nie mają wpływu na

5.6.5 Antagoniści kanału wapniowego

Leki te blokują kanały wapniowe i zmniejszają m.in. napływ pozakomórkowych jonów Ca⁺² do komórek mięśni gładkich naczyń; w wyniku tego osłabiają skurcz naczyń. Na tej podstawie antagoniści kanału wapniowego zostali włączeni do terapii urazów czaszkowo-mózgowych. Ich działanie powinno korzystnie wpływać na potencjalne niedokrwienie mózgu. Jednakże ogólnie znane działania niepożądane, jak: spadek ciśnienia, rozszerzenie