M Feld TBM199

199

5.4. Projektowanie operacji obróbki skrawaniem w procesie technologicznym

Na rysunku 5.22 przedstawiono autonomiczną stację tokarską. Jeden z robotów pobiera przedmiot, osadza go w uchwycie, wyjmuje z uchwytu i odtransportowuje na stanowisko odkładcze. Drugi robot zapewnia wymianę narzędzi.

W autonomicznych stacjach obróbkowych stosuje się imaki narzędziowe, które przez połączenie sprzęgłowe lub zębate z obrabiarką otrzymują ruch obrotowy (rys. 5.23). Imaki narzędziowe mogą być umieszczone na głowicy narzędziowej w różnej pozycji. Dzięki temu istnieje możliwość wykonywania w takiej stacji różnych zabiegów (toczenia, wiercenia, frezowania) i obrobienia przedmiotu na gotowo lub prawie na gotowo. Przykładem może być wał (rys. 5.24), którego obróbka wymaga 6 operacji wykonywanych na 6 różnych obrabiarkach. W przypadku autonomicznej stacji obróbkowej jest on wykonywany na gotowo na tej jednej obrabiarce. Wymagane jest jedynie przygotowanie bazy do jego zamocowania i podparcia.

RYS. 5.23. Głowica narzędziowa z imakami narzędziowymi zapewniającymi ruch obrotowy narzędzia

Elastyczne systemy produkcyjne

Rewelacją początku lat dziewięćdziesiątych stały się elastyczne systemy produkcyjne (rys. 5.25). Jest to zestaw wielu zautomatyzowanych stanowisk obróbkowych (obrabiarek CNC, centrów obróbkowych) uzupełnionych stanowiskami nieobróbkowymi (np. mycia części, suszenia, kontroli jakości itp.), połączonymi ze sobą zautomatyzowanymi urządzeniami transportującymi obrabiane przedmioty i narzędzia. Elastyczność systemu jest ograniczona do jednej i tej samej klasy części o określonym zakresie wymiarowym, dla której system został zaprojektowany.