M Feld TBM553

12.6. Obróbka powierzchni płaskich

553

Proces szlifowania taśmami ściernymi okazał się w wielu przypadkach bardziej ekonomiczny od procesu szlifowania ściernicami. Wpłynęło na to wiele zalet tego procesu, wśród których najważniejszymi są:

-    prostota kinematyczna szlifierek taśmowych,

-    zwiększona wydajność w stosunku do szlifowania ściernicami, ze względu na zwiększoną powierzchnię styku taśmy z przedmiotem obrabianym,

-    dobre chłodzenie w czasie procesu obróbki,

-    zapewnienie stałej prędkości skrawania dzięki względnie stałej grubości narzędzia,

-    możliwość łatwego przejścia od operacji szlifowania zgrubnego do wykańczającego, w wyniku zmiany taśmy ściernej lub tarczy dociskowej lub ustawienia obok siebie jednostek szlifierskich, przystosowanych do poszczególnych rodzajów obróbki,

-    otrzymanie w przeważającej większości przypadków korzystnych naprężeń ściskających w warstwie wierzchniej przedmiotu obrabianego.

Wiele zalet, jakimi cechuje się obróbka taśmami ściernymi, rokuje jej dalszy intensywny rozwój. Dotyczy to szczególnie przedmiotów o skomplikowanych kształtach, do powierzchni których dostęp ściernicą jest utrudniony, a często nawet niemożliwy. Niskie temperatury w strefie skrawania taśmą ścierną czynią ten proces szczególnie przydatnym do obróbki materiałów skłonnych do przegrzania, do których należy zaliczyć: stal nierdzewną, stopy tytanu, stale żaroodporne. Dzięki stosunkowo małym siłom, jakie występują w tym procesie, jest możliwa obróbka materiałów plastycznych, takich jak: stopy aluminium, stopy miedzi oraz konstrukcji ażurowych i cienkościennych.

12.6.1.1. Dobór warunków obróbki przy szlifowaniu taśmami ściernymi

Warunki obróbki będzie można uznać za poprawnie dobrane, jeżeli wymagana jakość powierzchni przedmiotu będzie uzyskana przy dużej wydajności procesu, znacznej trwałości narzędzia, a tym samym przy najmniejszych kosztach.