12.6. Obróbka powierzchni płaskich
RYS. 12.16. Tarcze dociskowe z różnorodnie ukształtowanymi bieżnikami
- zmniejszenie chropowatości obrabianej powierzchni można uzyskać przez zastosowanie elementu dociskowego z gładką powierzchnią i miękkim wieńcem,
- do sztywnych taśm ściernych należy stosować elementy dociskowe twarde, a do taśm elastycznych - bardziej miękkie.
W produkcji wielkoseryjnej w celu właściwego doboru taśmy ściernej i elementu dociskowego należy wykonać próby technologiczne.
Parametry nastawcze. Do podstawowych parametrów nastawczych szlifowania taśmami ściernymi zalicza się: prędkość skrawania, nacisk jednostkowy, naciąg wstępny taśmy ściernej i prędkość posuwu.wzdłużnego.
Prędkość skrawania. Odpowiada ona prędkości obwodowej taśmy ściernej. Taśmy o nasypie drobnoziarnistym lepiej znoszą większe prędkości skrawania, dlatego w operacjach obróbki wykańczającej stosuje się prędkości skrawania o 20 -^50% większe od prędkości obowiązujących w obróbce zgrubnej. Dobór prędkości skrawania jest uzależniony od materiału obrabianego, rodzaju elementu dociskowego oraz od rodzaju obróbki. Dla stali węglowych prędkość skrawania zmienia się od 25 + 30 m/s dla obróbki zgrubnej do 30 -f 35 m/s dla obróbki wykańczającej.
Nacisk jednostkowy. Wpływa on w decydującym stopniu na wydajność procesu szlifowania oraz dokładność i jakość powierzchni szlifowanej. Jest on uzależniony od siły docisku przedmiotu do taśmy ściernej lub wartości dosuwu narzędzia oraz sztywności elementu dociskowego. Zwiększenie nacisku powoduje wzrost wydajności obróbki, zwiększenie chropowatości powierzchni i skrócenie okresu trwałości taśmy. Przy szlifowaniu stali węglowych wielkość nacisku jednostkowego zmienia się od 0,15 -i- 0,20 MPa przy obróbce zgrubnej do 0,10-1-0,15 MPa przy obróbce wy-