308 IV Rów naniu ruzninzkowe zwyczajne
Po zróżniczkowaniu i wstawieniu do pierw szego równania mamy y" — y* + 3e‘ = y'-y + 3ct +4y + 12e\
czyli
(2) y" -2y*-3y = 12c*.
Jest to równanie liniowe drugiego rzędu o białych współczynnikach niewiadomą funkcją y = y(l). Rozwiązaniem ogólnym równania jedn
rodnego y" - 2y* -3y = 0 jest y0 = C,e" C2e Metodą przewidywań4 łatwo znajdujemy rozwiązanie szczególne równania (2) y, = -3e' Zat rozwiązanie ogólne równania (2) ma postać
y = C,e ,+C3e“-3e‘.
Ponieważ x = y* - y - 3e', więc
x = -2C,c“' + 2CjCJl + 3el.
Rozwiązanie ogolne układu (I) ma postać
x = -2C,e , + 2C3e3t+3c\ y = C,e" +C%eM-3e\ leR. gdzie C,. C> oznaczają dowolne stałe.
PRZYKŁAD 7 4. Rozwiążemy układ równan
(I)
dy _ y(y-1) dx z
przy warunkach początkowych y(0) = 2. z(0)=l .
Z drugiego równania wynika, że y = z' + I. a stąd y’ ^ /' podstaw temu do pierwszego równania otrzymujemy
<z' + l)z'
Po
z -
Jesl lo równanie rządu drugiego, w którym nic występuje w sposób wyraźny zmienna x. Równanie takie rozwiązujemy przez wprowudi pomocniczej niewiadomej. Niech
z' = u(z).
„ d z du dz du
/3-- - - - ---U
dz dx dz
Po wykonaniu lego podstawienia w równaniu (2) otrzymujemy równanie I rzędu o zmiennych rozdzielonych:
(3)
duu = (u-t-l)u dz z
Rozwiązaniami równania (3) są funkcje u = u(z) postaci
u = C,z-I. C, eR . z*0; u = 0. z*0.
Następnie uwzględniając, żc z’(x)=u(z), otrzymujemy rozwiązania z = z(x) równania (2):
z = ~-(l + C;ec,x). C,*0,C2€R,z*0; z = -xłC, CcR, zsO. Ponieważ y =- z' - 1, więc rozwiązaniami układu (I) są pary funkcji
(4)
Wówczas
y = 1 + C2ec,“. zI+C2ec,“).C,»0. C\ €R .
ui
oraz
(5) y = 0, z = -x + C,CeR.
przy czym x jest takie, ze z * 0.
Pozostaje jeszcze spośrod wszystkich tych rozwiązań wybrać to, które czyni zadość postawionym warunkom Łatwo sprawdzić, żc żadna para funkcji określona wzorami (5) warunków tych nie spełnia. Natomiast uwzględniając warunki początkowa w (4) otrzymujemy
y(0)= UC2 =2, z(0) = ^-(!+C,)=l,
a stąd C,=2, C, = 1. Szukanym rozwiązaniem szczególnym układu równań (1) jest para funkcji:
y*l + e2\ z=4(i + c*A). xeR- ■
Przedstawiona tu metoda eliminacji rozwiązywama układów równali polega na zastąpieniu układu równań jednym równaniem odpowiednio wyższego rzędu. Należy jednak zauważyć, że nic każdy układ normalny można sprowadzić do jednego rów'nama, o czym przekona nas następujący prosty przykład