Nowotwór sromu (4)

nym przez kobietę guzem sromu, trudności w oddawaniu moczu

i    stolcu.

Ostateczne ro/po/tumie musi być potwierdzone badaniem histopatologicznym wycinków pobranych ze zmiany. W różnicowaniu należy brać |X)d uwagę obecność nowotworu niezłośliwego, endome-

ii    iozy. kłykciu kuńczystych, rozrostu... plasjionahłonkowego (dystro-l>hia hyperplastica \>ulvae)_% liszaja twardzinowego sromu (lichen

UICC: T1a

ilopme kliniczne według klasyfikacji FIGO (wg: Atlas TNM Sanmedica. Warszawa 19IM, za zozwole

\rlrnnn\), czerniaka siomti i Myk* iii plaskali (kiła drugor/ędowtt) W klasyfikacji stopnia /uawimsowuiiin raka sromu stosuje się podział FIG() / IÓH8 roku Iryc. I / 11

Najskuteczniejszym leczeniem raka sromu jest postępowanie chirurgiczne. Zakres operacji uzależniony jest od:

•    stopnia zaawansowania klinicznego nowotworu;

•    lokalizacji guza pierwotnego (usadowieni^; centralne obejmujące łechtaczkę, cewkę moczową, przedsionek pochwy rokuje gorzej niż usadowienie obwodowe);

•    obecności przerzutów nowotworowych w węzłach chłonnych;

•    charakteru guza pierwotnego (postać egzofityczna lub endofitycz-na);

•    wieku chorej;

•    współistniejących chorób;

•    sprawności chorej;

•    doświadczenia operatora.

Obecnie dąży się do maksymalnego ograniczenia rozległości zabiegów operacyjnych w celu zmniejszenia częstości powikłań i złagodzenia skutków psychologicznych wynikających z. okaleczającego charakteru operacji usunięcia sromu. Modyfikacje te nie mogą mieć wpływu na skuteczność leczenia.

W raku przedinwazyjnym i w I stopniu zaawansowania, szczególnie w' sytuacji, gdy chorą jest młoda kobietą, zaleca się miejscowe wycięcie zmiany z zachowaniem 3 cm marginesu żwirowej tkanki. Jeżeli chora jest w starszym wieku lub stwierdza się obecność raka anaplastycznego, należy wykonać proste usunięde sromu wraz / węzłami chłonnymi pachwinowymi powierzchownymi. U chorych z rakiem sromu v. łl fili stopniu zaawansowania klinicznego według FIGO zaleca się przeprowadzenie głębokiego wycięcia sromu wraz z usunięciem obustronnym węzłów pachwinowych powierzchownych i głębokich.

Jeżeli operacja jest nieradykalna lub stwierdzono obecność komórek nowotworowych w usuniętych węzłach chłonnych, zaleca się przeprowadzenie uzupełniającej radioterapii (teleterapia do 60 Gv).

W sytuacji wysokiego zaawansowaniu klinicznego zmiany (IV stopień) należy rozważyć wykonanie zabiegu chirurgicznego wytrze-wieniu (exenteratio) przedniego, tylnego lub całkowitego. Niekiedy, s/c/ególńtc w^; Sytuacjach pierwotnej meoperacyjnosci guza nowotworowego, zaleca się przeprowadzenie pierwotnej radio- i(lub) chemioterapii z wykorzystaniem ąleomycyny^Po uzyskaniu efektu tera-peutycz.nego - zmniejszeniu się guza - wykonuje się zabieg chirurgiczny.

Chemioterapia jako samodzielne leczenie nie jest zalecana ze względu na małe efekty terapeutyczne.