Obraz5 2

ARS EPISTOLARIA

Bóg zaś, który napełnia dusze wybranych światłem prawdy i prowadzi je do pierwotnej szczęśliwości, w swoim zamyśle postanowił, aby ilekroć⁴ dusze wielu będą odnawiane przez wlanie Ducha proroczego, wewnętrzne oświecenie pozwoli im odzyskać część tej wiedzy, którą Adam miał przed karą za swój występek.

Ab\ zaś ludzie mogli przypominać sobie w miejscu wygnania oslodvczv i uwielbieniu, które przed upadkiem Adam miał wspólne z aniołami i aby byli do tych spraw pociągani. ci sami święci prorocy wymyślili nie tylko psalmy i kantyki, które śpiewa się dla rozpalenia pobożności słuchaczy, ale i rozmaite instrumenty muzyczne, które wydaja wielorakie dźwięki. Dokonali tego z tym zamiarem, aby, jak powiedziano, za pośrednictwem zarówno kształtu i nnlzaju instrumentów, jak i znaczenia śpiewanych słów, słuchacze, zachęceni i pouczeni przez to, co zewnętrzne, zdobyli wiedzę o rzeczach wewnętrznych.

Naśladując świętych proroków ludzie pilni i mądrzy wynaleźli ludzka sztuką różne instrumenty, aby grać ku radości duszy. Dostosowali instrumenty do gry za pomocą zginania palców, przypominając sobie, że Adam został uformowany przez palec Boży, czyli Ducha Świętego. A w głosie Adama przed upadkiem rozbrzmiewała słodycz wszelkiej harmonii i całej sztuki muzycznej.

Gdvbv Adam pozostał w stanie, w którym został ukształtowany, słabość śmiertelnego człowieka w żaden sposób nie mogłaby znieść mocy i dźwięczności jego głosu.

Gdy zaś jego zwodziciel, diabeł, usłyszał, że człowiek z natchnienia Bożego zaczął śpiewać i przez to przypominać sobie słodycz pieśni niebiańskiej ojczyzny, ujrzał, że jego przemyślne knowania idą na marne. Tak się wówczas przestraszył, że niemałego stąd doznał niepokoju i odtąd na wiele sposobów rozwija swoją przemyślność, aby zakłócić albo wyrwać wyznawanie i piękno oraz słodu? Bożej chwały - nie tylko z serca człowieczego przez złowrogie podszepty, nieczyste myśli albo rozliczne zajęcia. ale i z usl Kościoła, gdy tylko może, przez rozłamy, 7gorszenie albo przygnębienie.

Dlatego wy i wszyscy prałaci powinniście z wielką czujnością zabiegać o to, abyście, zanim zamkniecie waszym w\ n4 iem usta jakiegoś kościoła śpiewającego Bogu chwały. albo odsuniecie kogoś od przyjmowania boskich sak-¹ immtów, 7 największą starannością rozważyli przyczy-n\ lal iego nakazu.

i m inniście starać się o to, aby kierowała wami gorli-¹ '    •’ Bożą sprawiedliwość, a nie złość, niesprawiedli-

"s®enie duszy czy pragnienie zemsty. Strzeżcie się ab\ ście w waszych sądach nie dali się zwieść Sza-

tonowi, który odciągnął człowieka od niebiańskiej harmonii i rajskich rozkoszy.

Zważcie więc, że Ink jak Cłalo Jezusa Chrystusa narodziło się z Ducha Świętego z nienaruszonej Dziewicy Maryi, tak I pieśń chwały na wzór niebiańskiej harmonii zakorzenił Duch Święly w Kościele.

Ciało bowiem jest odzieniem duszy, która ma żywy glos i dlatego przystoi, aby ciało wraz z dusz<\ śpiewało Bogu chwalę głosem.

Dlatego to duch proroczy nakazuje chwalić Boga dobrze brzmiącymi cymbałami i cymbałami radosnego śpie-w u i innymi instrumentami muzycznymi, które wynaleźli ludzie mądrzy i pilni. Bowiem wszystkie sztuki, które przynoszą człowiekowi pożytek i korzyść, zostały odkryli' za sprawą tchnienia, które Bóg włożył w ludzkie ciało, więc jest sprawiedliwe chwalić Boga we wszystkim.

A ponieważ słysząc niektóre pieśni człowiek często wzdycha i jęczy, wspominając naturę niebiańskiej harmonii, prorok, który wnika w głębię natury duchowej i wie, że dusza jest si/mphonitilis (muzyczna), zachęca w psalmie, aby dziękować Banu na cytrze i śpiewać mu psalmy na psalterium

0    dziesięciu strunach. Cytra, która odznacza się niższym brzmieniem, odnosi się do dyscypliny cielesnej; psalterium, które wydaje wyższy dźwięk, odnosi się do napięcia duchowej uwagi, a dziesięć strun - do wypełnienia prawa.

Ci zaś, którzy bez słusznej przyczyny zabraniają Kościołowi chwalenia Boga pieśniami, będą w niebie pozbawieni udziału w chwałach anielskich, albowiem na ziemi niesprawiedliwie obrabowali Boga ze wspaniałości Jego chwały, chyba że poprawią się przez prawdziwą pokutę

1    pokorne zadośćuczynienie.

Dlatego ci, co dzierżą klucze niebieskie, niech pilnie strzegą się, aby im nie otworzono drzwi, które powinny być zamknięte i nie zamknięto tych, które mają pozostać otwarte, ponieważ najsroższy sąd dotknie przewodzących [Kościołowi), jeśli nie będą, zgodnie ze słowami Apostoła, przewodniczyć w trosce.

I usłyszałam głos tak mówiący: „Kto stworzył niebo? Bóg. Kto otworzył niebo swoim wiernym? Bóg. Któż do Niego podobny? Nikt."

I dlatego, wierni, niech nikt z was Jemu się nie przeciwstawia ani nie sprzeciwia, bo jeśli Jego gniew na was spadnie, nie będziecie mieli nikogo, kto by was obronił w Jego

sądzie.

Obecny czas jest czasem niewieścim, ponieważ spra-wiedli wość Boża jest słaba, ale moc sprawiedliwości Bożej nasila się, a ten. Kto się jej sprzeciwia stoi, zanim

w końcu padnie.

n.

CANC

«7Vtamy w l iście do prałatów o śpiewie aniel-i o ludzkim w nim udziale, mamy prawo czuć 'gubieni To, co pisze Hildegarda, nie bardzo obiegowym rozumieniem śpiewu aniołów. Bo i ić stereotypowe wyobrażenie słód ku go anu I su x potęgą głosu, jaką Hildegarda B^,/Nl ' ^l,i^l C hcąc zrozumieć znaczenie śpiewu anielskie ł hldegard\. miiMim sięgną* po inne jej |

O śpiewie aniołów' Hildegarda zwr«ua sinienia: poznanie Boga i odviawame \h

34

o tym pisała w Lifw dawonnn opertmi:

Następy dobrych aniołów wpatrują się w Boga i poznają _lV całej symfonii chwał i z przedziwną jednostajnością alą Jego tajemnice, które zawsze w Nim b\ h i są nie ^ przestać, bo nie są obciążone ziemskim ciałem

łają także o bóstwie żyjącymi brzmieniami w m niezliczonych jak pfafcek mowkł praewj

_v w szybkich owoców ziemi » głos* wv<-i \s

lu ..'A

AłWł

uVV

ki blask, którym na wt u* i iHHiad u szystkic d