70 Gleby hydrogeniczne
c. Gleby torfowo-glejowe
Zalicza się do nich gleby glejowe, w których warstwa torfu nie przekracza 30 cm miąższości. Są to gleby organiczno-mineralne, objęte okresowym procesem bagiennym. Pod torfem występuje poziom torfiasty, stopniowo przechodzący w poziom próchniczny, a następnie mineralny. Cały profil jest silnie oglejony, co w morfologii zaznacza się wyraźnie tam, gdzie zanika maskujące działanie materii organicznej. Układ poziomów genetycznych jest następujący: OP-Ae-Agg-G. Gleby' te występują w grądach podmokłych, zabagnianych, w borach bagiennych, w borach mieszanych bagiennych, lasach mieszanych bagiennych i lasach bagiennych.
d. Gleby mulowo-glcjowe
Powstają w siedliskach okresowo zalewanych wodami powierzchniowymi i ze znacznymi wahaniami poziomów wód gruntowych. W tych warunkach akumulacja materii organicznej jest związana z procesem mułowym, który jest okresowo aerobowym wariantem procesu bagiennego. Do mułowo-glejowych zalicza się gleby, w których warstwa odłożonego mułu organicznego nie przekracza 30 cm. Są to gleby organiczno-mineralne. Pod mułem może występować utwór torfiasty lub próchniczny w początkowej fazie zabagnienia. Od torfowo-glejowych różnią się zawartością (w powierzchniowej warstwie profilu) bezpostaciowego mułu, składającego się z próchnicy i osadów mineralnych.
W profilu tej gleby wyróżnia się następujące poziomy: Am + Ae-Agg-G. Gleby mułowo-glejowe występują w łęgach łąkowych i leśnych. Są to łęgi rozlewiskowe okresowo zabagniane lub lasy łęgowe i olsy jesionowe.
IV. GLEBY HYDROGENICZNE
Dział ten obejmuje gleby, których mineralne i organiczne utwory macierzyste powstały lub uległy daleko idącym przekształceniom pod wpływem warunków wodnych środowiska. Geneza tych utworów wiąże się ze zjawiskami sedentacji, sedymentacji i decesji kształtowanymi przez wodę.
Sedentacja jest to osadzanie się materiału powstałego na miejscu jego występowania, w formie masy organicznej lub mineralnej. Sedentacja organiczna zachodzi wewnątrz mineralnego utworu glebowego lub na jego powierzchni. W pierwszym przypadku istniejący utwór mineralny zostaje wzbogacony humusem, czasem z niewielką domieszką włókna roślinnego. W przypadku drugim na określonym podłożu powstaje i odkłada się nowy organiczny utwór glebowy. Sedentacja może również zachodzić pod wodą. Wtedy ta rozłożona całkowicie lub częściowo materia organiczna pochodzenia roślinnego i zwierzęcego nosi nazwę detrytusu.