Np.: miasto : mieszczą *mesto : mestję) Jazda : jeżdżę *jezda
: jezdję).
2) Grupy sk, zg zarówno pod wpływem samogłosek przednich jak i j przeszły w sc, zj.
Np.: pisk - piszczeć - piszczę *piskb - pisketi - piskję), miazga - miażdżyć - miażdżę *mezga - mezgiti - mezgję).
3) Grupy kt, gt pod wpływem samogłosek przednich przeszły w c. W grupie gt najpierw doszło do upodobnienia pod względem dźwięczności: gt ^ kt, a następnie kt zmieniło się normalnie w c\
Np.: piekę : piec *pekę : pekti - czasownik) : piec *pektb -rzeczownik), noc *noktb, por. łac. nox, noctis), biegać : biec *begati: begti), legać : lec * legat i : lekti ^ legti).
Zmiany przedstawione w punkcie 1 b oraz 2 dokonały się na gruncie prasłowiańskim; zmiany przedstawione w punkcie 1 a oraz 3 miały miejsce już po rozpadzie prasłowiańszczyzny.
§ 85. Zmiany w grupach spółgłoskowych spowodowane zanikiem słabych jerów. Redukcja słabych wygłosowych jerów doprowadziła do zaniku dźwięczności spółgłosek (innych niż sonorne), które po zniknięciu jerów znalazły się w wygłosie, np.: *sadb ^ sad ^ sat, *vozb ^ voz ^ vus, D ł.mn. *travb ^ trav ^ trafJ D l.mn. *vodb ^ vód vut.
Redukcja słabych jerów w śródgłosie spowodowała:
1) Upodobnienie pod względem dźwięczności, np.: *travbka ^ travka ^ trafka. Dopóki istniał jer, v i k nie sąsiadowały ze sobą i nie było warunków do upodobnienia.
2) Upodobnienie pod względem miejsca artykulacji, np.: *sbśiti ^ ssyć ^ ssyć.
73