Obraz6 2

cówkami rodzinnymi, ale obowiązują osoby, którym powierzono pełnienie obowiązków kierownika jednostek organizacyjnych pomocy społecznej²³.

W rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2004 r. w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej (Dz. U. Nr 219, poz. 2224) zostały ustalone bloki tematyczne dla specjalizacji oraz liczba godzin przeznaczonych na ich realizację. Program zawiera blok administracyj-no-prawny (wybrane zagadnienia z zakresu prawa, funkcjonowania samorządowych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej i organizacji realizujących cele socjalne oraz finansowania pomocy społecznej), blok związany z zarządzaniem (kierowanie i zarządzanie w pomocy społecznej, statystyka) oraz zagadnienia z zakresu nauk społecznych (polityki społecznej, socjologii, etyki). Obszerna część programu poświęcona jest szerokiej analizie kategorii osób i rodzin uprawnionych do korzystania z pomocy społecznej. Do uzyskania specjalizacji wymagane jest napisanie pracy dyplomowej i jej pozytywna ocena, zaliczenie minimów programowych oraz zdanie egzaminu końcowego.

szkolenia

Szkolenia specjalizacyjne z zakresu organizacji pomocy społecznej mogą realizować określone podmioty, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Podmiotem tym jest Instytut Rozwoju Służb Społecznych szkolący kadrę kierowniczą pomocy społecznej posiadającą wykształcenie wyższe. Natomiast dla osób o średnim wykształceniu zajmu-lących stanowiska kierownicze specjalizację, oprócz wymienionego Instytutu, mogą prowadzić kolegia pracowników służb społecznych i publiczne dzienne szkoły policealne kształcące pracowników socjalnych. W świetle powyższych wymagań wątpliwości budzi jedynie brak obowiązku ukończenia studiów wyższych dla osób kierujących jednostkami organizacyjnymi pomocy spo-ecznej. Pożądany byłby również wymóg podnoszenia kwalifikacji, który obowiązuje pracowników socjalnych.

6.7. Prywatyzacja zadań publicznych w sferze pomocy społecznej

istota i cele prywatyzacji

Obecnie wyraźnie zaznacza się tendencja przekazywania zadań publicz-ych podmiotom prywatnym. Zjawisko to nazywa się prywatyzacją zadań publicznych. S. Biernat przez prywatyzację rozumie wszelkie przejawy odstępowania od wykonania zadań przez podmioty administracji publicznej, dzia-ające w formach prawa publicznego²⁴. Cechą prywatyzacji jest to, że działal-"OŚć, która wcześniej należała wyłącznie do państwa i samorządu terytorialnego, staje się obecnie również domeną podmiotów niepublicznych. Proces ten uzasadniony jest potrzebą wsparcia organów administracji w wykonywa--iu stale rozbudowujących się zadań publicznych, a ponadto koniecznością

^y Wyrok WSA z dnia 7 marca 2008 r„ IV SA'G11208/07, LEX nr 507864. ^u S. Biernat, Prywatyzacja zadań publicznych, Warszawa-Krakńw 1994, s. 25.

113