Obraz7

§ 138. Odmiana zaimków rodzajowych. Zaimki rodzajowe odmieniały się według dwóch wariantów:

twardotematowegoz końcówkami M l.p. r.m.-r>, r.ż. -a, r.n. -o oraz miękkotematowegoz końcówkami M l.p. r.m. -b, r.ż. - ’a, r.n. -e.

1) Stan wyjściowy

	Liczba pojedyncza
	Twardotematowe			Miękkotemato we
	r.m.	r.n.	r.ż.	r.m.	r.n.	r.ż.
M	t-b	t-o	t-a	j-Ł	j-e	j-a
D	t-ogo		t-oje	j-ego		j-eje
C	t-omu		t-oji	j-emu		J-eji
B	t-b	t-0	t-Q	j-t>	j-e	j-Q
N	t-emb		t-oję	j-iinb		j-eję
Ms	t-omb		t-oji	j-emb		J-eji
W	= M
:	Liczba mnoga
	Twardotematowe			Miękkotematowe
	r.m.	r.n.	r.ż.	r.m.	r.n.	r.ż.
M	t-i	t-a	t-y	j-i	j-a	J-e
D	t-exib			j-ixb
C	t-emb			j-imb
B	t-y	t-a	t-y	j-e	j-a	j-e
N	t-emi			j-imi
Ms	t-exb			j-ixb
W	= M

Identyczną odmianę miały inne zaimki rodzajowe.

2) Zmiany na gruncie polskim

1. Odmiana zaimków kształtowała się pod wpływem wariantu miękkotematowego. Stąd staropolskie i współczesne formy tego,

119