Obraz0 2

•    aby w momencie zapalenia się specjalnej diody wstrzyma! oddech i nie ruszał się (umożliwia to uzyskanie obrazu o lepszej jakości),

•    aby w czasie badania zgłaszał wszelkie niepokojące dolegliwości: narastający niepokój, duszność, ból głowy, szum w uszach, nudności itp.

Pacjent nie musi rozbierać się do badania, układa się na ruchomym stole na plecach. Nie powinien się poruszać. Lekarz radiolog lub technik elektroradiologii, który znajduje się przy konsoli, za pomocą komputera steruje urządzeniem, wykonując kolejne zdjęcia rentgenowskie. Wynik badania składa się z opisu i zdjęć na kliszy rentgenowskiej.

•    Przygotowanie psychiczne i fizyczne pacjenta do badania zgodnie z przyjętymi wymaganiami.

•    Obserwowanie pacjenta w czasie badania i po badaniu.

Angiografia — badanie radiologiczne, kontrastowe naczyń tętniczych.

Badanie polega na uzyskaniu obrazu naczyń przy użyciu promieni rentgenowskich po podaniu środka cieniującego. Wypełnione środkiem cieniującym naczynia krwionośne są widoczne na kliszy rentgenowskiej. Środek cieniujący podaje się do dużej tętnicy za pośrednictwem cewnika naczyniowego.

Badanie wykonuje się w celu wykrycia i oceny zmian patologicznych w obrębie naczyń tętniczych.

Badanie może być połączone z zabiegiem leczniczym, np.:

•    poszerzenia zwężonego naczynia cewnikiem zaopatrzonym w balonik,

•    embolizację — zamknięcie światła pojedynczych naczyń.

Badanie wykonuje się w zakładzie radiologii, w pracowni badań naczyniowych. Powinien być zapewniony dostęp do tlenu, aparat EKG, taca ze sprzętem i Ickami (niezbędnymi w razie wystąpienia objawów zagrożenia życia).

Badanie nie powinno być wykonywane u kobiet w czasie ciąży i w II połowie cyklu miesiączkowego.

Zadania i kompetencje pielęgniarki

Przygotowanie

pacjenta

Postępowanie z pacjentem po badaniu

•    Poinformowanie pacjenta o sposobie zachowania się w czasie badania.

•    Przygotowanie i podanie na zlecenie lekarza leków, np. uspokajających.

•    Obserwacja pacjenta w czasie badania i po badaniu.

Przed badaniem lekarz powinien uzyskać pisemną zgodę

pacjenta na wykonanie badania. Ponadto:

•    Dzień przed badaniem należy pobrać krew do badania układu krzepnięcia.

•    6-8 h przed badaniem pacjent powinien być na czczo.

•    (idy badanie dotyczy naczyń w obrębie jamy brzusznej, należy oczyścić przewód pokarmowy, podając leki przeczyszczające lub wykonując lewatywę.

•    Na zlecenie lekarza — podać lek uspokajający.

•    Jeżeli u pacjenta występuje nadciśnienie tętnicze, należy na zlecenie lekarza podać pacjentowi leki obniżające ciśnienie.

•    Zawieźć lub zaprowadzić pacjenta do pracowni badań naczyniowych w zakładzie radiologii.

•    Należy poinformować pacjenta, aby zgłaszał w czasie badania wszelkie niepokojące objawy, np.: duszność, szum w uszach, narastający ból, ból głowy, nudności.

•    Po badaniu pacjent jest odwożony z pracowni naczyniowej do sali.

•    Powinien pozostać w łóżku mniej więcej przez 24 h.

•    W miejscu nakłucia tętnicy powinien być założony opatrunek uciskowy — należy go utrzymać mniej więcej przez 4 h.

•    Należy obserwować parametry życiowe pacjenta: RR, tętno, oddech, zabarwienie powłok skórnych na kończynie, tętno na kończynie.

•    W ciągu 24 h pacjent powinien unikać gwałtownych ruchów, zginania kończyny w okolicy, w której było wykonane nakłucie.

Obowiązujące

zasady

•    Uzyskanie zgody pacjenta na badanie.

•    Wykonanie badania krwi — układu krzepnięcia.

•    Przygotowanie przewodu pokarmowego.

•    Założenie opatrunku uciskowego w miejscu na kłucia.

•    Obserwowanie pacjenta po badaniu.

413