wykorzystania laserów niskoenergetycznych to zastosowanie ich w tradycyjnym fizykoterapeutycznym rozumieniu u chorych z “bólami krzyża” W przypadku .dolegliwości o typie lumbalgii można stosować schemat z ryciny 11 Obejmuje on naświetlanie techniką przemiatania szeroko okolicy lędźwiowej na wysokości najczęściej “chorych” segmentów Lą 5 S1. Miejscowo natomiast oddziaływanie na punkty w okolicy więzadeł nadkolcowych (szczególnie przy stwierdzeniu ich bolesności- najczęściej dotyczy to poziomu L§Si) oraz na punkty bolesne i ze zwiększonym napięciem w obrębie mięśni przykręgosłupowych (podobnie jak w poprzednim wypadku stwierdzonym badaniem na poziomie któregoś z segmentów). Działanie fizykoterapeutyczne poszerzyć można w przypadku istnienia bolesności związanej ze strukturami mięśniowo powięziowymi. Według Simons a i Travelle'a mogą one' być przyczyną .utrzymywania się dolegliwości pomimo prowadzonego, klasycznego leczenia. Wśród wielu opisywanych zespołów bólowych okolicy lędźwiowej występują: transverso-sacral syndrome, lumbosacral syndrome, sacroiliac syndrome, multifidus syndrome, piriformis syndrome i wiele innych. Spośród nich warto przypomnieć zespół związany z mięśniem czworobocznym lędźwi i najdłuższym klatki piersiowej jako jedne z^ożęściej występujących (rycina 13, 14). U pacjentów z bólem o typie rwy kulszowej wykorzystujemy naświetlania klasycznych w fizykoterapii punktów Vallexa, a więc punktów znajdujących się na przebiegu nerwu kulszowego oraz naświetlanie okolicy lędźwiowej (rycina 12).