pedagogika8d

371

towanic przedmiotów

:h, a zwłaszcza ich kłonni oceniać pracę Dzięki temu jednak Inym, partnerem dla :1 kieruje rozwojem zdolnych dzieci zbyt żar, a niepotrzebne ględem wybijało się > dzieciom zabraknie

lotnych. Najczęstszą i jako symptomów eguł pracy i życia h mu zadań. Inną -1 reszty klasy, mimo przeciętnego.

ch poprzez środki ts, klasy czy grapy ć na wcześniejsze d jeszcze dłuższa, do zwykłych klas m razie możliwości kac w inny sposób.

są tu od innych o zdolnego ucznia. :ecia - rzetelność ziennego myślenia

0    brzmi: utrzymać że będzie widział > ohafljrniejsz^

1    -ir • Hm ~'niad^

10.6. Kulturowe zróżnicowanie uczniów

! Wszystkie zasoby intelektualne i materialne szkoły powinny stać do ■ dyspozycji uczniów zdolnych. Powinni móc korzystać z dodatkowego wyposażenia, czasu i pomocy nie tylko swoich nauczycieli.

! Szkoła powinna współpracować na co dzień z rodzicami uczniów zdolnych Zważywszy, że nie każdy dom rodzinny potrafi wspierać rozwój zdolnego ucznia, trzeba ustalić, na kim - na domu czy szkole - spoczywa obowiązek nadawania kierunku rozwijaniu zdolności ucznia.

• Zdolny uczeń powinien natrafić na spójne działanie wszystkich nauczycieli. W tym celu potrzebne jest wypracowanie przez szkołę jednolitych i wszechstronnych zasad postępowania z uczniami zdolnymi.

Zawsze może się zdarzyć, że nie potrafimy wypatrzyć wszystkich zdolnych uczniów w klasie. Aby uniknąć marnowania zdolności, aby nie skrzywdzić naszych wychowanków, starajmy się w każdym doszukać mocnych stron i pomagać w ich rozwinięciu.

10.6. Kulturowe zróżnicowanie uczniów

Krzysztof Kruszewski

Cokolwiek o tym sądzić, nauczyciel zasadniczo ma obowiązek reprodukowania kultury dominującej, a więc wprowadzania uczniów poprzez nauczanie i wychowanie w główny nurt kultury, zwany często kulturą klasy średniej. W praktyce ogromna większość nauczycieli, a w swojej masie cały system szkolny dążą do kulturowego ujednolicenia uczniów. Coraz częściej słyszy się jednak, że trzeba zachować rozumne proporcje między tym, co ma być wspólne, a tym, co ma być różne nie tyle na poziomie jednostki, ile grupy etnicznej i społecznej, w tym klasowej, do której uczeń należy. I coraz częściej proporcje te ustalać będą pojedyncze szkoły i pojedynczy nauczyciele, bo po pierwsze, temat zróżnicowania kulturowego uczniów i praw mniejszości narodowych nabiera w polityce państwa i w pedagogice wagi, a po drugie, przybywa i przybywać będzie w polskich szkołach uczniów z rodzin emigranckich.

Nauczyciel staje zatem wobec pytania, jaką ma objąć rolę, gdy przyjdzie mu jwywać grupę uczniów kulturowo zróżnicowanych, a więc grupę AJd względem etnicznym lub klasowym. Do wyboru ma trzy role: Rodnika i fletnika. Wybór którejś zależy głównie od przekonań ^ależnie od nich warto wziąć pod uwagę, jak uczą się uczniowie. Ry i przypomnijmy niektóre założenia prezentowanej w tym mki poznawczej. Opiera się ona na badaniu procesu i znaczeń wiadomościom i ustalaniu, jak tym procesem względnić go w nauczaniu i wychowywaniu, te uczą się wiadomości o obiekcie poznania. Nie uczą