korzystając z własności logarytmów otrzymujemy: lnK = In eto + Ina,*' + lna2'Vj + ... + lna*x‘ + lnee, ponieważ:
\nab=b\na, Ine = l, otrzymuje się:
InK = lnoto + X, Ina, + X2 Ina2 + ...+ XK Ina* + e.
Powyższa postać modelu jest postacią liniową modelu wykładniczego, przejrzystości zapisu stosuje się następujące podstawienia:
\nY-Y' lna0=a’), Ina, = aj,...,Ina* = a*,
stąd otrzymuje się:
Y* =a0 + ajx, + a2X2 + ... + aKXK + e. (2.
Wykres 2.3. Posiać wykładnicza modelu Y =
Model postaci wykładniczej często wykorzystywany jest jako rozwojowej z jedną zmienną objaśniającą - zmienną czasową /.
Wykładniczy model tendencji rozwojowej dany jest wzorem:
Y = oc0a/eE,
model tende
11*
przy założeniu: a, > 0.
gdz,c s(aja (wyraz wolny), oznacza poziom zmiennej objaśnianej Y gdy sienna czasowa t = 0 (okres przed badaniem). a . stopa wzrostu zmiennej objaśnianej Y. fclrednio okresowe tempo wzrostu zmiennej Y wynosi (a, - 1)100% ).
/. zmienna czasowa, e- składnik losowy.
Model logarytmiczny dany jest wzorem:
Y -ctg + a, In X, + ... + txA lnXA + c, gdzie oznaczenia jak we wzorze (2.4).
\Vskres2.4. Posiać logarytmiczna modelu Y = <X0 + a, In X, + £
Sprowadzenie modelu logarytmicznego do postaci liniowej. Model ‘^arytmiczny jest przykładem modelu postaci nieliniowej względem zmiennych ° J“niaMcych, ale liniowej względem parametrów strukturalnych. Tego typu “Wic sprowadza się do postaci liniowej poprzez podstawienie w miejsce ogarytmów zmiennych postaci:
*l=ln*......lnK^ln*,,
yy len
sposób otrzymuje się postać liniową funkcji logarytmicznej daną wzorem:
+ + ... + aAXA +e. (2.13)
35