pkm osinski
65

328 & Praklndnic

5.5.2. Nlcrównomlerność biegu łańcucha

Łańcuch osiada na wiclobóku kola łańcuchowego, wskutek czego jego prędkość wzdłużna między kołami podlega chwilowym zmianom, a w kierunku poprzecznym do łańcucha pojawia się ruch oscylacyjny (rys. 5.78). Te niekorzystne oscylncje powtarzają się cyklicznie przy każdym obrocie koła o kąt podziałowy 26 * 3607f.

Rjx 3.78. Nkr6wnomieniość biegu łańcuchu Średnia prędkość łańcucha

(5246)

60 '

gdzie 2 — liczba zębów, n — prędkość obrotowa, p — podziałka łańcucha. Można też skorzystać z zależności

(5.246?)

(5247)

(5247*1

D nDn

gdzie D jest skuteczną średnicą koła.

Przy stałej prędkości o, koła czynnego, prędkość łańcucha

■W =* "i *o, oraz u_mim = co, /?„, cos6.

Chwilowa prędkość łańcucha w położeniu jak na rys. 5.78

r_ = o», Jt_oi co% tp    lub o ■ D_..co80-

Tę zmienność prędkości można scharakteryzować wjfym&jtm nierównomierna■ ici biegu łańcuchu

"mu.    *i

(5.248)

który szybko maleje ze wzrostem liczby zębów. Głośna praca jest wynikiem dynamicznego, udarowego osiadania sworzni na kolach łańcucha. Dobre smarowanie tłumi te uderzenia i w pewnym stopniu łagodzi skutki nicrównomiemośa biegu łańcucha. Korzystny wpływ ma też przyjęcie nieparzystej liczby zębów w obszarze kąta opasania kola z, oraz odpowiednie położenie kątowe koła czynnego względem biernego.

Duża liczba zębów eliminuje praktycznie niorównomierność biegu, ale powoduje powiększenie rozmiarów obu kół i całej przekładni, i aby tego uniknąć należy stosować łańcuchy 2- i 3-rzędowe o małej podzialce, a mimo to o dużej wytrzymałości.

Oscylacje łańcucha, zwłaszcza poprzeczne, mogą być przyczyną wzbudzania drgań, czemu można przeciwdziałać za pomocą odpowiednich urządzeń napinania łańcucha.

5.5.3. Obciążenie łańcuchu

W przekładni łańcuchowej cięgno czynne napięte jest pełną silą F_r a cięgno bierne, luźno napięte, siłą F_h. Obciążenia kolejnych zębów i ogniw znajdujących się na luku opasania nie są jednakowe i zmieniają się skokowo w przybliżeniu według postępu geometrycznego

M    f>=!%...

Zmianę tych sił przedstawiono na rys. 5.79. Przeniesienie obciążenia odbywa się głównie przez kilka pierwszych zębów. Nie jest więc potrzebny duży kąt opasania ani duża siła napięcia w cięgnie biernym, jak w przekładniach pasowych. Z tej przyczyny mniejsze jest również obciążenie wałów i łożysk oraz większa sprawność niż przekładni pasowych, >/ ^ 0,98.

Obciążenie łańcucha zależy od siły użytecznej F„ siły odśrodkowej f, i od siły naciągu cięgna F_$. Oprócz tego należy uwzględnić siły dynamiczne V zależne od warunków pracy, przeciążeń w okresach rozruchu i W wurunkueli pracy ustalonej.

Nominalna siła użyteczną

(5-2491

gdzie P — moc przenoszona przez łańcuch.