polityka zagr1

polityka zagr1



r


Bez tytułu

Sytuacja Polski na arenie międzynarodowej i polityka zagraniczna Polski w latach 1921-1939

Odrodzone państwo polskie musiało od podstaw budować swoją pozycję na arenie międzynarodowej. Sytuację polityczną w Europie po I wojnie światowej cechował wyraźny podział na państwa, które kontestowały ustalenia traktatu wersalskiego i dążyły do ich rewizji oraz na państwa, które stały na gruncie pokoju i ładu wersalskiego. Do pierwszych należały przegrane Niemcy, a także ZSSR. Do drugich państwa zwycięskiej Ententy - Francja, Anglia. Polska zawdzięczała swe powstanie zwycięstwu Ententy i traktatowi wersalskiemu i dlatego jej polityka od pierwszych lat po wojnie zwróciła się właśnie ku tym państwom. Z biegiem czasu natomiast coraz bardziej groźni okazywali się dwaj sąsiedzi Polski - ZSSR i Niemcy. W polityce międzynarodowej Polski bardzo ważną rolę odgrywali także jej mniejsi sąsiedzi, tacy jak Czechosłowacja, Rumunia i Litwa.

W polskiej polityce zagranicznej okresu międzywojennego dostrzec można trzy7 podstawowe sfery aktywności: sferę stosunków' z mocarstwami zachodnimi, które miały być gwarantem porządku wersalskiego; sferę stosunków z największymi sąsiadami IIRP - Niemcami i ZSSR oraz sferę relacji z innymi mniejszymi państwami regionu środkowoeuropejskiego.

Polityka zagraniczna Polski do 1926 r.

tyfosoCna


Od samego początku niepodległości najsilniejsze stosunki łączyły Polskę z Francją. Starano się utrzymywać z tym państwem jak najlepsze stosunki. Sojusz ten wynikał z obawy Francji przed Niemcami; dlatego Francja szukała sojuszników na wschodzie Europy. Polska z kolei zdawała sobie sprawę ze swojego niezbyt korzystnego położenia między Rosją Radziecką a Niemcami, którym od początku nie podobały się polskie granice. Poza tym Francja była najbliżej Polski; inne zachodnie mocarstwa jak USA czy Anglię dzieliła od Polski spora odległość. W 1921 r. doszło do podpisania układu polsko-francuskiego o charakterze politycznym oraz dodatkowej konwencji wojskowej. Oba państwa zobowiązały się do udzielenia sobie wzajemnej pomocy, gdyby któraś ze stron została napadnięta przez Niemcy. Francja zagwarantowała także Polsce pomoc w przypadku konfliktu z Rosją Radziecką. Dla Polski ważna była także sytuacja w Europie Środkowej.

Niedługo po zaw7arciu przymierza z Francją Polska podpisała z Rumunią przymierze o charakterze politycznym wraz z tajna    ^ (

konwencją wojskowrą. Porozumienie polsko-rumuńskie miało cel obronny i przewidywało wzajemną pomoc w przypadku    ;

agresji ZSSR. Polska utrzymywała również poprawne relacje z Łotwą.

Tak więc położenie Polski na arenie międzynarodowej w 1925 r. było dość dobre, mimo iż nie udało się Polsce stworzyć w Europie silnego bloku państw sojuszniczych, który7 wzmocniłby bezpieczeństwo poszczególnych państw w obliczu zagrożenia ze strony Niemiec i Rosji Radzieckiej (koncepcja Międzymorza). Na przeszkodzie stanęły narodowe antagonizmy i konflikty7 interesów oraz bagatelizowanie niebezpieczeństwa przez niektóre państwa. Polska musiała wyrzec się zatem sw7ojej koncepcji Międzymorza. Czechosłowacja pozostawała z Polską w konflikcie o Śląsk Cieszyński, natomiast Litwa nie chciała współpracować z Polską z powodu sporu o Wilno, które znalazło się polskich granicach.

Mimo tej dobrej wydawałaby się międzynarodowej pozycji Polski już w pierwszej połowie lat 20-tych pojawiły się pierwsze ^ t oznaki zagrożenia i słabości systemu wersalskiego. Pierwszym sygnałem był układ w Rapallo zaw7arty między ZSRR i Niemcami. Oba państwa nawiązały współpracę gospodarczą i wkroczyły do polityki europejskiej. Drugim sygnałem    U jE toO

świadczącym o słabości systemu wersalskiego był pakt reński, którego sygnatariuszami były Niemcy, Anglia, Francja oraz pfltyT £ęQi6C l Belgia. Układ ten gwarantował nienaruszalność zachodniej granicy Niemiec, ale nie wspominał ani słowem o granicy ( bOc O t *) wschodniej, czyli polsko-niemieckiej. Spotkał się on z dezaprobatą w Polsce, jednak Francja nadal pozostawiała    ^ p;

podstawowym sojusznikiem Polski. W 1925 r. wybuchła dodatkowo w7ojna celna Polski z Niemcami. Pozytywnym Op ‘ wydarzeniem było natomiast polepszenie się stosunków z Czechosłowacją, tak, że podpisano układ regulujący sytuację mniejszości narodowych w7 obu krajach.

Polityka zagraniczna Polski w latach 1926-1935.

(\q&

U l/tf


W 1926 r. doszło w Polsce do zmiany władzy i rządy objął J. Piłsudski. Poprawiły7 się wówczas relacje Polski z Anglią a także ożywiły się kontakty7 ze Stanami Zjednoczonymi i Włochami. Jednak naw7et te dobre relacje nie dawały Polsce pewnego oparcia w przypadku rzeczywistego zagrożenia.

Tymczasem w 1926 r. Niemcy weszły7 do Ligi Narodów i otrzymały status stałego członkostwa w7 Radzie tej organizacji.

Wzmocniło to pozycję Niemiec w Europie. W Niemczech narastały nastroje rew7anżystow7skie i coraz bardziej popularne stały się hasła domagające się rewizji wschodmej granicy niemieckiej. Coraz groźniejsza staw7ała się także Rosja Radziecka.

W kwietniu 1926 r. Niemcy i ZSSR zawarły7 układ o przyjaźni i neutralności. Stwarzało to poważne niebezpieczeństwo dla    \

Polski. W tej sytuacji Piłsudski postanowił realizować koncepcję polityki równowagi, tzn. zachowania równych stosunków O    V

z oboma potężnymi sąsiadami. Nie należało więc zgadzać na układy z jedną stroną przeciw drugiej oraz należało    's    ^

dopiłnow7ać, by Polska miała głos we wszystkich decyzjach podejmowanych na arenie międzynarodowej. C.,

W 1928 r. Polska przystąpiła do paktu Brianda-Kelloga, a rok później podpisała protokół Litwinowa. Traktaty te otworzył Polsce drogę do nawiązania bliższych stosunków z ZSSR, tak, że w lipcu 1932 r. stało się możliwe podpisanie paktu o nieagresji między Polską a ZSRR. Oba państwa wyrzekały się wojny jako środka do rozwiązywania wzajemnych sporów oraz do zachowania neutralności, jeśli któraś ze stron stałaby się ofiarą napaści innego państwa. Podobny układ Polska ^no ^ podpisała z Niemcami w 1934 r. Oba państwa zobowiązały7 się do niestosow7ania przemocy we wzajemnych stosunkach, * // ^    ruQ-&A

zaprzestania agresywnej propagandy; układ kończył również wojnę celną.    ,    ^

^Strona lj

Mpolsc,M ' ^ vuv


i_z i t    - 'łyj    0

(jU


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3 (1576) Druga połowa lat 30-tych XX wieku przyniosła znaczne pogorszenie sytuacji Polski na arenie
IMG04 cesów politycznych na arenie międzynarodowej. Sięgnięcie po koronę trzeba też uznać za ogromn
IMG 86 150 Polityka gospodarcza siwa na arenie międzynarodowej i siły powiązań z innymi państwami or
o jego pozycji na arenie międzynarodowej, a także o skuteczności polityki zagranicznej. Obejmuje swy
W tym czasie na arenie międzynarodowej dochodziło do wielu zmian mających wpływ także na sytuacje w
Akt 5 listopada 1916r. Rok 1916 przyniósł zmiany zarówno na arenie międzynarodowej, jak i wżyciu pol
DSC01995 WYNIKI Największym sukcesem polskiej reprezentacji na arenie międzynarodowej było zajęcie 1
34765 SAM98 kola polityczne; od początku nie ulegało zresztą wątpliwości, żeje$ autorytet na arenie
25 (674) j UE i rozliczenia Polski z unijnym budżetem 25 Pozycja UE jako partner na arenie międzynar
Bez tytułu 1 a. Odczytaj temperatury na termometrach i
Sytuacja na arenie międzynarodowej zmieniła się na niekorzyść Prus. Sukcesy wojsk carskich nad Wysok

więcej podobnych podstron