SCAN0078

granicach prawa traktatowego, zakaz domniemywania kompetencji, wynika to ze szczególnego charakteru aktu przystąpienia do organizacji ponadnarodowej i także z tego że organizacja ponadnarodowa jaką jest Unia ma bardzo rozbudowane kompetencje w porównaniu z klasyczną organizacją międzynarodową.

2.pochodne

a)    przed Lizboną — I, II i III filar. Tej struktury już nie ma. Podział na 3 filary został zniesiony. UE dąży do kompletnego zintegrowania dawnego I filaru z dawnym III filarem, wyodrębniono politykę zagraniczną do traktatu unijnego.

b)    art. 288 TFUE - akty prawne unii zamieszczone w powyższym artykule, dotyczą dawnych obszarów I i III filaru a więc współpracy o charakterze gospodarczym oraz przestrzeni, wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. W ramach tego art. Możemy wyróżnić akty wiążące -np. rozporządzenia oraz akty niewiążące-tzw. prawo miękkie (soft law) - zalecenia i opinie.

c)    instrumenty prawne wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa - jeżeli chodzi o instrumenty prawne dawnego II filaru. Art. 25 TUE

podział na I i III oraz II wynika z tego, że filar I i III były objęte metodą wspólnotową, koncepcją ponadnarodowości w traktacie o funkcjonowaniu, II filar wyłączony, ciągle charakter współpracy to współpraca międzyrządowa w ramach polityki zagranicznej. W TUE - współpraca międzyrządowa oraz zasady unijne a ponadnarodowość w TFUE.

Należy podkreślić że w odniesieniu do polityki zagranicznej z dawnego II filaru używany termin instrumenty prawne można zaliczyć do schematu źródeł prawa ale nie stanowią one tak naprawdę źródeł prawa tylko są to instrumenty prawne. WII filarze nie ma źródeł prawa dlatego że określenie źródła prawa prowadzi do skojarzenia że są to wytwory systemy prawnego a w ramach II filaru mamy do czynienia ze współpracą międzyrządową.

Art. 25 stanowi że Unia prowadzi wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa poprzez:

a) określanie ogólnych wytycznych

b)    przyjmowanie decyzji określających:

-działania, które powinny być prowadzone przez Unię -Stanowiska które powinny być podjęte przez Unię

-Zasady wykonania decyzji o których mowa w powyższych punktach Oraz

c)    umacnianie systematycznej współpracy pomiędzy Państwami Członkowskimi w prowadzeniu ich polityki

w art. 24 wyklucza się przyjmowanie aktów prawodawczych- sformułowanie to jest ukłonem w stronę państw członkowskich, to jest poinformowane państw że polityka zagraniczna jest współpracą międzyrządową, że Unia nie będzie narzucać żadnego prawodawstwa, że państwa będą realizować swoje kompetencje w ramach polityki zagranicznej w zasadzie tak jak dotychczas. Traktat z Lizbony nie narzuca procedury prawodawczej. Inaczej jest w odniesieniu do źródeł z art. 288.

Od art. 289 zaczynają się regulacje dotyczące tzw zwykłej procedury prawodawczej/ustawodawczej. Od traktatu z Lizbony jest to najbardziej podstawowa procedura prawodawcza, która zakłada jednakowo ważny udział parlamentu i rady ministrów

c) umowy międzynarodowe zawierane przez UE (procedura zawierania umów międzynarodowych po wejścieu w życie traktatu z Lizbony - zmiany polegające na tym że UE uzyskała podmiotowość prawną i sama jako organizacja miedzynarodwoa o charakterze ponadnarodowym we własnym imieniu może takie umowy zawierać)

2