172
zależy od: a) własności cząsteczki, b) własności środowiska, c) temperatury, d) częstości obrotów wirówki.
14.39. „Wpadłam” - jęknęła śliwka wrzucona do kompotu - „i zaraz będę na dnie”. „Nie narzekaj” - powiedziała renkloda -, ja spadam jeszcze szybciej, choć mam taką samą objętość i masę jak ty, a w wodzie byłoby jeszcze gorzej”. Na czym polegały różnice?
14.40. „Chcą nas rozdzielić” - żaliła się w chwilę po włączeniu wirówki cząsteczka naturalnego DNA, w której atomy azotu są izotopami N14, takiej samej cząsteczce, w której N14 zastąpiono N'\ „Ja się już dalej nie ruszam, ty też daleko nie zaszłaś, ale dzieli nas rozpuszczalnik, i to obrzydliwy w smaku -stężony roztwór CsCl. Inni eksperymentatorzy w podobnych pomiarach stosują coś słodkiego”. O jakim eksperymencie była mowa?
14.41. Producent skarżył się, że w prowadzonym przez niego procesie technologicznym następuje niepożądana sedymentacja białek. Student biotechnologii zaproponował mu, żeby: a) podgrzał silnie roztwór, b) zmienił rozpuszczalnik z wody na heksan,-(c^przeniósł produkcję do rakiety kosmicznej. Która z propozycji była uzasadniona z termodynamicznego punktu widzenia?
14.42. Jakie zjawisko zaobserwujemy, gdy w wodnym roztworze makro-jonów umieścimy dwie elektrody platynowe i przyłożymy do nich różnicę potencjałów AV (podać nazwę zjawiska). Od czego zależy ruchliwość jonów w takim układzie?
14.43. Czy ruchliwość DNA w poju elektrycznym zależy od masy cząsteczkowej DNA?
14.4 4 A, Rozdział łańcuchowych substancji wielkocząsteczkowych metodą elektroforezy na żelu jest skuteczny, jeśli stosunek ładunku do długości łańcucha makrojonu jest stały. Jest.to dobre założenie dla kwasów nukleinowych, ale nie dia białek naturalnych. Jaki zabieg można zastosować w przypadku białek aby dokonać takiego rozdziału metodą elektroforezy na żelu?
14.44B. Tzw. metoda SDS rozdziału elektroforetycznego białek polega na:, ft) całkowitym zobojętnieniu ładunku białek, b) nadaniu białkom ładunku
............ (ujemnego, dodatniego?). SDS (dodecylosulfonian sodowy) ma własno- 1
śei: c) hydrofobowe, d) hydro fi lowe, e) amfifllowe.
14.45. Rozdzielając białka metodą elektroforezy z gradientem pH wykorzystujemy fakt, źe białka różnią się między sobą...................(jaką własnością
istotną dla elektroforezy?).
14.46A. „Posuńcie się” - prosiła cząsteczka DNA otaczające ją cząsteczki ośrodka, w którym się poruszała - „i tak miotają mną siły, które co chwila zmieniają kierunek mojej wędrówki”. „Nie możemy” - usłyszała w odpowiedzi -, jesteśmy usieciowane, ale jeśli zobojętniejesz, to te siły nie będą na ciebie działać”. O jakiej fizykochemicznej metodzie badania makrocząsteczek jest mowa?
14.46B. W rozdziale polinukleotydów o bardzo wysokich masach cząsteczkowych bardzo efektywną metodą jest elektroforeza ................ (Jaka mody
fikacja tej metody?).
14.1. a.
14.2. a, z wyjątkiem zjawiska transportu ciepła.
143. b.
14.4. różnica potencjałów chemicznych tego składnika w obu fazach.
14.5A. a; pierwszego prawa Ficka; dyfuzji.
14.5B. szybkością przepływu danego składnika roztworu przez płaszczyzną prostopadłą do kierunku transportu a gradientem stężenia w kierunku transportu.
14.6. b, cząsteczki danego składnika mogą się poruszać w różnych kierunkach, ale liczba cząsteczek przechodzących z obszaru o wyższym stężeniu do obszaru o niższym stężeniu jest większa niż w kierunku przeciwnym.
14.7. 2DAt (równanie Smoluehowskiego - Einsteina).
14.11. a, b, c, d.
14.14. Jeśli trucizna przemieszczała się drogą dyfuzji, jak to sugerują warunki zadania, to szybkość jej rozchodzenia się była rzędu cm/min. Prawdopodobnie lord Snickkers zauważył machinacje żony i dostał zawału serca.
14.15. a, informacja o średniej prędkości cząsteczek gazu była prawidłowa, ale nie wzięto pod uwagę zderzeń między' cząsteczkami i związanej