3. Całkowanie
70
(Symbol „arctg” oznacza funkcję odwrotną do funkcji tg: (—^7t, In) —> R). Znaleźć P'(x, y). Funkcja P nazywa się układem współrzędnych biegunowych na A.
(c) Niech C c A będzie obszarem zawartym między okręgami o promieniach r\ i r2 oraz półprostymi przechodzącymi przez 0, które tworzą kąty 6\ i d2 z osią x. Pokazać, że jeżeli h: C -*■ R jest całkowalna i h(x, y) = g(r(x, y), 9{x, y)), to
//
rg(r, 6) dOdr.
C r, 6,
Pokazać, że jeżeli Br = {(*, y): x1 2 + y2 < r2}, to
r 2tt
/*-// rg(r, 0) dPJr. oo
(d) Pokazać, że jeżeli Cr = [-r, r] x [-r, r], to
)
oraz
r
Cr -r i
(e) Dowieść, że
r-*oo J r-+ oo J
Br C,
Jeżeli V jest przestrzenią wektorową (nad M), to k-krotny iloczyn V x ... x V będziemy oznaczali przez Vk. Funkcja T: Vk —> IR nazywa się wieloliniowa, jeżeli dla każdego i, gdzie 1 < i < k, mamy
T(vlt... ,Vi +v-,... ,vk) = T(vu ... ,vit... ,vk) + T(vu ... ,v-,..., vk),
T(vi,...,avi, ...,vk) = aT(vi,..., vh..., vk).
Funkcja wieloliniowa T: V* —> R nazywa się tensorem rzędu k (lub krótko k-tensorem) na V; zbiór wszystkich k-tensorów, oznaczany a?k(V), staje się przestrzenią wektorową (nad E), jeżeli dla S,T e c/k(V) oraz atl określimy
(5 + T)(vu ...,vk) = S(vi, ...,vk) + T(vu vk),
(aS)(v i, ...,vk)=a- S(v\,. ..,vk).
Istnieje także działanie wiążące różne przestrzenie c/k(V). Niech S e i,/k(V) i T e wtedy iloczyn tensorowy S ®T e J?k+l(V) definiujemy wzorem
(S <g» T)(v i.....vk, vk+u ...,vk+i) = S(v i, ...,vk)- T{vk+u...,vk+i).
Zauważmy, że kolejność czynników S i T jest tutaj istotna, ponieważ iloczyny S ®T i T ® S bynajmniej nie są równe. Wykazanie następujących własności ® pozostawia się czytelnikowi jako łatwe ćwiczenie:
(Sj + Ą) ® T = S\ ® T + Ą ® T,
S ® (7j + T2) = S <8> 7j + S <g> T2,
(aS) ®T = S® (aT) = a(S ® T),
(S <g> T) ® U = S <g> (T <8> U).
Zarówno (S ® T) ® U, jak i S ® (T ®U) oznacza się zwykle jako po prostu S ® T ®U\ podobnie definiuje się iloczyny wyższych rzędów 7j <g>... <g> Tr.
Czytelnik zauważył już prawdopodobnie, że JPX(V) jest po prostu przestrzenią dualną V*. Działanie ® pozwala nam na wyrażenie pozostałych przestrzeni wektorowych Jrk(V) za pomocą przestrzeni c/rl (F).
wywnioskować stąd, że
OO
J e~x dx = Vjt.
i' —co
„Matematykiem jest ten, dla kogo to jest tak oczywiste jak dla innych dwa razy dwa równa się cztery. Liou^ille był matematykiem” — lord Kelvin.