skanuj0001(1) 2

Leki uspokajająco - nasenne

Sen jest stanem czynnościowym ośrodkowego układu nerwowego, w czasie, którego dochodzi do

•    zmniejszenia wrażliwości na bodźce ze środowiska zewnętrznego,

•    zahamowania aktywności ruchowej,

•    zwolnienia czynności fizjologicznych ustroju,

•    czasowego zniesienia świadomości.

Sen występuje naprzemiennie ze stanem czuwania, a więc stanem gotowości odbierania informacji z otoczenia w charakterystycznym rytmie okołodobowym regulowanym przez natężenie światła.

W regulacji tych stanów ważną rolę odgrywa naprzemienne działanie neuroprzekaźników pobudzających: noradrenaliny, dopaminy, kwasu glutaminowego i kwasu asparaginowego z neuroprzekaźnikami hamującymi: serotoninąi kwasem y-aminomasłowym.

Sen jest niezbędny do regeneracji ośrodkowego układu nerwowego.

Brak snu przez dłuższy czas powoduje:

•    spadek koncentracji,

•    zmęczenie,

•    zaburzenia nastroju prowadzące do depresji

•    a nawet upośledzenie działania układu immunologicznego odpowiedzialnego za odporność organizmu na zakażenia wirusowe czy zwalczanie komórek zmienionych nowotworowo.

Zaburzenia snu wynikają najczęściej z silnego pobudzenia emocjonalnego w różnych sytuacjach stresowych bądź chorobowych, ale mogą być również wynikiem zaburzeń psychicznych.

Podstawową zasadą leczenia bezsenności jest określenie przyczyn jej występowania.

Mechanizm działania leków uspokajających i nasennych polega na zależnym od dawki osłabieniu stanu aktywacji ośrodkowego układu nerwowego OUN.

W dawkach niższych stosowane leki wykazują działanie uspokajające, natomiast po dawkach wyższych tych leków występuje sen.

Sen wywołany lekami o działaniu uspokajającym i nasennym nie jest w pełni wartościowy w porównaniu ze snem fizjologicznym.

Częstym działaniem niepożądanym przy nadużywaniu leków tej grupy jest: senność, zmęczenie, pogorszenie sprawności psychicznej, drażliwość, wtórna bezsenność, a co najważniejsze tolerancja na działanie leków i uzależnienie od ich stosowania - w konsekwencji objawy abstynencji po odstawieniu.

Zatrucie lekami nasennymi może prowadzić do zahamowania czynności ośrodka oddechowego, zaburzenia krążenia a przy braku interwencji lekai’skiej, do śmierci chorego.

Uwaga! Podczas leczenia lekami nasennymi nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych!!! Postępowanie lecznicze w stanach zaburzeń snu należy rozpocząć od :

•    uregulowania trybu życia,

•    zastosowania łagodnych, roślinnych leków uspokajających,

•    stosowania leków przeciwlękowych

Roślinne leki uspokajające

Są to słabo działające preparaty ziołowe, które osłabiając pobudzenie układu nerwowego i napięcie mięśniowe powodują uspokojenie i ułatwiają zasypianie.

Melissae Intractum - etanolowy wyciąg z ziela melisy, działa uspokajająco, stosowany w bezsenności, uczuciu niepokoju i w wyczerpaniu nadmierną pracą umysłową szczególnie przydatny w geriatrii. Melisal - syrop zawierający wyciąg płynny z ziela melisy, ziela dziurawca, kwiatostanu głogu, kwiatostanu lipy, korzenia arcydzięgla, koszyczku rumianku i wyciągu porzeczki czerwonej Melissa fix- ziele melisy w torebkach do przyrządzania odwaru.

Valeriana officinalis — przetwory z kozłka lekarskiego (Radix Valerianae) w postaci nalewek, wyciągów lub ziółek.

Mentowal (Validol)- ester mentolowy kwasu izowalerianowego w postaci kropli i tabletek do ssania. Neospasmina - płynna mieszanka ziołowa zawierająca wyciąg z kozłka lekarskiego i głogu.

Nervosol - płynna mieszanka ziołowa zawierająca wyciąg z korzenia waleriany (kozłka lekarskiego), z korzenia arcydzięgla, ziela melisy, szyszek chmielu, kwiatu lawendy.

1