W zależności od żądanych obrotów wrzeciona, koła te mogą być zamieniane parami na inne koła (poz. 21 i 24,22 i 24) lub zamieniane miejscami.
W celu dokonania tej wymiany należy zdjąć pokrywę (poz. 13). Na wale pośrednim (poz. 45) są osadzone dalsze dwa koła zębate (poz. 27 i 28). Koła (poz. 27) zazębia się z kołem (poz. 30), które poprzez tuleję (poz. 31) i wpust (poz. 61) przekazuje robocze obroty na wrzeciono. Koło zębate (poz. 28) napędza tuleję sprzęgła z kołem zębatym (poz. 29). W tulei (poz. 29) są osadzone stalowe płytki (poz. 34) współpracujące z brązowymi płytkami (poz. 35) osadzonymi na wielowypuście nakrętki (poz. 36). Gwint nakrętki (poz. 36) współpracuje z gwintem wrzeciona, nadając mu posuw roboczy.
Posuw roboczy uzyskuje się przez zasprzęglenie sprzęgła płytkowego i nadanie nakrętce (poz. 36) szybszych obrotów wrzeciona. Wynikająca stąd różnica liczby obrotów między nakrętką a wrzecionem powoduje jego przesuw. Włączenie sprzęgła wielopłytkowego następuje przez naciśnięcie dźwigni (poz. 51), która jest osadzona na tulei zębatej (poz.
42) i przekazuje siłę nacisku przez zębatkę (poz. 41), łożysko (poz. 96), sprężynę (poz. 57) na płytki (poz. 35 i 34).
Docisk wywierany przez nakrętkę (poz. 36) na wrzeciono jest regulowany siłą, wywieraną ręką wiertacza na dźwignię (poz. 51).
Poślizg płytek zależy od wielkości wywieranej siły na dźwignię i od oporów wiercenia, dając w efekcie płynną regulację docisku oraz odpowiedną do warunków skrawania szybkość posuwu.
Celem ułatwienia pracy wiertaczowi położenie dźwigni (poz. 51) można zablokować dociskając nakrętkę specjalną (poz. 52) do tulei (poz. 8), która jest połączona na stałe z kadłubem (poz. 7 7), a więc układ: dźwignia (poz. 57), tuleja zębata (poz. 42), zębatka (poz. 41) zostaje ustalony, a tym samym siła docisku na płytki sprzęgła (poz. 35 i 34), wywołana działaniem sprężyny (poz. 57), jest stała.
Na pierścieniu (poz. 26) znajduje się skala z ustalającymi ją sprężynami (poz. 49). Skala ta pozwala na orientacyjne dobieranie siły docisku. Liczby podane na skali odpowiadają dociskowi w setkach kilogramów.
Posuw manewrowy uzyskuje się przez przesunięcie dźwigni (poz. 57) w przeciwnym kierunku niż przy posuwie roboczym. W tym przypadku następuje przesunięcie zębatki (poz. 41) w prawo i zasprzęglenia sprzęgła stożkowego (poz. 39 i 40). Tuleja (poz. 40)