Slajd99

CHARAKTERYSTYKA WIERTNIC DOŁOWYCH

WD -02

tego sprzęgła jest połączona kołkiem (poz. 74) na stałe z zębatką (poz. 47), a ta z kolei jest zabezpieczona przed obrotem kołkiem (poz. 75) osadzonym w korku (poz. 55).

Po włączeniu sprzęgła stożkowego nakrętka (poz. 55) zostaje unieruchomiona. Ponieważ wrzeciono obraca się dalej, a nakrętka stoi, następuje szybki posuw wrzeciona, czyli tzw. posuw manewrowy. Sprężyny (poz. 58) i kołki (poz. 134) powodują samoczynne wysprzęglanie sprzęgła stożkowego w chwili puszczania dźwigni (poz. 51).

5.2. Uchwyt wiertnicy

Uchwyt wiertnicy (rys. 2) jest zespołem łączącym wiertnicę z rozporą oraz umożliwia ustawienie wiertnicy na dowolny kierunek wiercenia.

Uchwyt wiertnicy składa się z trzymaka wiertnicy (poz. /) przymocowanego śrubami (poz. 120) do kadłuba (poz. 11), uchwytu rozpory (poz. 4), obejmy (poz. 5), śrub (poz. 114) i nakrętek (poz. 127) mocujących uchwyt i obejmę na rozporze, oraz specjalnej śruby (poz. 55), której zadaniem jest blokowanie stożka trzymaka (poz. 1), a tym samym ustalenie położenia wiertnicy.

5.3. Głowica zaciskowa (rys. 3)

Głowica zaciskowa (rys. 3) mocowana jest w przedniej części wrzeciona na dwóch wpustach (poz. 71) i zabezpieczona pierścieniem osadczym (poz. 103) przed wysunięciem się z wrzeciona podczas wyjmowania przewodu wiertniczego.

Głowica zaciskowa składa się z obudowy (poz. 141) oraz kabłąków (poz. 142 i 143), osadzonych na sworzniu (poz. 146), zabezpieczonych nakrętką (poz. 152) i zawleczką (poz. 153). W kabłąku (poz. 142) osadzony jest sworzeń (poz. 150), na którym jest osadzona śruba Oczkowa (poz. 147). Wkładając klucz (poz. 140) na nakrętkę (poz. 151) i obracając nim w prawo powodujemy skręcanie kabłąków, a tym samym zaciskanie szczęk na żerdzi. Szczęki osadzone są w kabłąkach, w wycięciach w kształcie jaskółczego ogona; wycięcia te zabezpieczają szczęki przed wypadnięciem podczas luzownia szczęk. Oprócz tego szczęki są osadzone w prostokątnych gniazdach obudowy (poz. 141), co stwarza możliwość przenoszenia momentu obrotowego oraz siły docisku w obu kierunkach. Promieniowy ruch obu szczęk jest jednakowy, co podczas chwytania przewodu wiertniczego powoduje jego samocentrowanie w osi wrzeciona.