str

POWIERZCHNIA WALCOWA OBROTOWA

t

Powierzchnia taka powstaje przez obrót prostej tworzącej t wokół prostej / równoległej do t. Można także utworzyć powierzchnię walcową obrotową, przyjmując jako kierującą okrąg ó i przez każdy z jego punktów prowadzić tworzącą prostopadłą do płaszczyzny okręgu. Osią tak utworzonej powierzchni jest prosta / przechodząca przez środek okręgu ó i prostopadła do jego płaszczyzny

POWIERZCHNIA WALCOWA NIEOBROTOWA

SFERA

Określenie sfera lub powierzchnia kuli dotyczy powłoki, zaś przez kulę rozumie się część przestrzeni ograniczoną sfnią

Slera to powierzchnia obrotowa powstała przez obrót okręgu wokół prostej /, przechodzącej przez jego środek 5.

Częścią wspólną płaszczyzny y i sfery jest zawsze okrąg ó Okręgi lezące w płaszczyznach prostopadłych do osi sfery to równoleżniki, z których największy to równik. Okręgi będące częścią wspólną sfery i płaszczyzn przechodzących przez jej oś nazywają się południkami (w niektórych interpretacjach geografia pojęcie południk oznacza tylko połowę okręgu). Wszystkie okręgi będące częścią wspólną sfery i płaszczyzn przechodzących przez jej środek mają jednakowe (największe) promienie. Punkty, w których oś / przebija sferę, nazywane są biegunami

POWIERZCHNIA STOŻKOWA OBROTOWA

Powierzchnia stożkowa obrotowa powstaje przez połączenie punktów kierującej, którą jest okrąg ó, z wierzchołkiem W należącym do prostej I przechodzącej przez środek okręgu i prostopadłej do jego płaszczyzny. Prosta / jest osią tej powierzchni

POWIERZCHNIA STOŻKOWA NIEOBROTOWA

Powierzchnia stożkowa nieobrotowa różni się od powierzchni obrotowej tylko tym, że część wspólna takiej powierzchni i płaszczyzny prostopadłej do jej osi jest elipsą    ,

0