stylistyka5

Jy- ^^Jźlc.jcśli ktoś lubi taki typ urody

nvne nacechowanie emocjonalne wyra**    ''•■

pnedmkW* "W*- m pmfcbd ₀

fotoncb nazywamy razmorJf.pyshcm łufegp^. _kicdy >*>• * a

<zmjk*«***t ****&*! cty/W* teAnjnc wy,, “"*» *w J nv wfcdry określany «*    łub rewolucje

« * «UM k»iłifcę. mou-,j ***£ nwn toMTso. W«i nrccnzcnt scharakteryzuje _iakl)    * * * '

styran.)'. drugi jako .niezwykle pożyteczną ".    "

Zwykle o robie, swoich zwolennikach i sojusznikach    **

wimy, użymitc wyrazów o pozytywnym nacechowaniu -    i r>

o przeciwnikach zaś - używając uynzów o naceehow^^⁰¹^^ ⁿ>^m- Kkdy jednak zwracamy się bezpośrednio Jo m«_?, ^an'^u fo znaoy, kiedy mówimy Jo niego wybić ^ wyrazy o słabszym nacechowaniu negatywnym 'niż ^

j*-jestem junottV2y ty-jesteś uparty

on-jest twardogłowym głupcem.

^PlSUtoukkjAhir. ciul*;"¹ ''^““‘iwdSfc

»* E«i»pow

*v£t prre^

ofl ^r

-^tem P‘«^kna .

5-iSsrt3 »* - "SU «* i.

0 ' ^ inicn się udać do psychiatry.

• ic ludzie ulegają modzie na pewne wyrazy budzące ****„' lub pozytywne, nie zastanawiając się nad tym, że ctoocfc ^^j^jimiotowc tych wyłazów nic upoważnia do wiązania z an**’’*? _z,_w»zc negatywnych lub zawsze pozytywnych. Jeden z na-nimi ^cn?"J\,‘pyd koniec lat sześćdziesiątych XX w. zwrócił uwagę na ^_vli    używania wyrazu zaan&ńouwty w odniesieniu do twór-

'***£axte w sensie pozytywnym. cywjHS"

Pnecież - pisał - zmarły niedawno John Stcinbcck był pisarzem zaan-. _jnvm j tyłcż zaangażowanym obywatelem Stanów '/.jednoczonych, laty dawał świadectwo prawdy swoich czasów w powieściach odruch gniewu i protestu na niesprawiedliwość społeczną [...]. W ostat-latach też się zaangażował: zasiadł przy cckacmic na amerykańskim imigl<r*co, aby postrzelać do krasnoludków, tj. do wietnamskich partyzantów.

Artykuł, z którego pochodzi ten cytat, nosi tytuł „Zaangażowana czy ideowa”. Jego autor pisał dalej: Miast więc mówić - literatura zaangażo-jojiw - mówmy raczej ideowa, opowiadająca się po stronic racji socjalistycznych [.-I- Propozycja zastąpienia przymiotnika zaangażowany przymio-tnikicm ideowy nic zapobiega jednak wieloznaczności przedmiotowej. Literatura ideowa - to nic to samo, co literatura opowiadająca się po stronic racji socjalistycznych, choć oba wyrażenia w komunistach mogły budzić takie same emocje. Środowiska antykomunistyczne uznawały tak wówczas, jak i dziś za literaturę ideową książki zaan-g a ż ow a n c w walkę z komunizmem.

Doszliśmy w ten sposób do podstawowego stwierdzenia: dobor wyrazów ze względu na ich wartość emocjonalną zależy od hierarchii war-

72