test1 (2)

Symptomy wskazujące na zażycie przez narkomana amfetaminy to:

a)    mocno powiększone źrenice,

b)    duża ociężałość, ospałość,

c)    wzmożone łaknienie,

d)    zapalenie spojówek.

Upojenie patologiczne to:

a)    upojenie dużą ilością alkoholu,

b)    przewlekłe nadużywanie alkoholu, cl upojenie niewielka ilością alkoholu. d) upojenie inną substancją niż alkohol.

Fenomenologia jako dział kryminologii zajmuje się:

a)    zagadnieniami polityki karnej,

b)    badaniem osobowości sprawcy przestępstwa, cl badaniem form objawowych przestępczości,

d) badaniem techniki i taktyki popełniania przestępstw.

Elementy sytuacji wiktymologicznej to:

aj predestynacia. prowokacja i nieostrożność,

b)    nieuwaga, działanie i nieostrożność,

c)    wiktymność. wiktymizacja i potencjał wiktymogenny,

d)    nieostrożność, prowokacja i wiktymizacja.

Co powoduje zażycie heroiny?

a) stan permanentnej euforii i stymulacji,

t) s"an wizji halucynogennych,

c) znaczne pobudzenie, rozszczepienie źrenic,

dl stan odprężenia i ukoK-nia. źrenice sa zwężeń-.

Prostytucję jako zjawisko patologii społecznej należy utożsamiać z:

:•) utrzymywaniem przypadkowych, odpłatnych stosunków seksualnych, bez uczuciowego zaangażowania partnerów.

b)    utrzymywaniem przypadkowych, nieodpłatnych stosunków seksualnych, tylko i wyłącznie pomiędzy osobami tej samej płci,

c)    utrzymywaniem stałych, nieodpłatnych siosunków seksualnych, tylko i wyłącznie pomiędzy osobami różnej płci,

d)    utrzymywaniem stałych, odpłatnych stosunków seksualnych bez uczuciowego zaangażowania, lecz tylko z nieletnimi.

Wiktymizacja wtórna polega na:

a)    powtórnym popełnieniu przestępstwa.

b)    powtórnym staniu się ofiarą kolejnego przestępstwa,

c)    powtórnej podatności na stanie się ofiarą podobnego przestępstwa,

dl powtórnym doznaniu krzywd i szkód w wyniku niewłaściwej reakcji społecznej.

Elementem trójkąta kryminalnego (przestępstwa) nie jest:

a)    ofiara,

b)    miejsce,

c)    sprawca,

dl przestępstwo.

Profilaktyka kryminologiczna to:

a) dostosowanie kary do rodzaju i okoliczności przestępstwa i osobowości sprawcy,

bl zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie albo utrudnienie dokonania przestępstwa,

c)    wykonanie kary i takie ukształtowanie warunków jej przebiegu, aby w optymalnym stopniu realizować

funkcje resocjalizacji,

d)    nadanie pozytywnego kierunku aktywności ludzkiej oraz wywarcie wpływu na zmianę ujemnych postaw i tendencji, na podstawie genezy i etiologii czynu przestępczego.