To rozróżnienie jest ustawicznie pomijane w krytyce ze strQ(j j administracji pod adresem poprawki Steigera: propozycji obniże • podatków od zysków z kapitału. Lobbyści z Departamentu Skarby argumentowali, że istniejąca górna stopa podatkowa wynosząca 49^ nie może mieć wielkiego znaczenia, ponieważ przysparza nievvie| dochodu. W rzeczywistości właśnie ów brak wpływów ujawnił i destrukcyjny wpływ na motywację do osiągania zysków z kapi^jy przez łudzi bogatych, z których większość musiałaby płacić podatkj według najwyższych stóp. Mierząc wyłącznie efekt dla budżetu [, beralni ekonomiści ustawicznie pomijają również skutki wzrostu pro. gresji podatku dochodowego, wynikającego z redukcji w dolnych przedziałach tabeli podatkowej i z inflacji w górnych.
W ten sam sposób ekonomiści pomijają rozróżnienie między st0. parni a wpływami, gdy porównują obciążenia podatkowe w różnych krajach. Ale, co jest równie ważne dla uświadomienia sobie efektu działań rządu, pomijają różnice wpływu gospodarczego między transferami, które dokonują przesunięcia popytu w ramach sektora prywatnego, a bezpośrednimi wydatkami państwa na dobra i usługi. Pod względem udziału państwowych podatków i wydatków w PNB Stany Zjednoczone w latach siedemdziesiątych pozostawały daleko w tyle za większością głównych krajów europejskich, włączając w to stateczne systemy gospodarcze Niemiec i Francji. Ekonomiści zazwyczaj konkludowali, że obciążenie podatkami w USA jest zatem znacznie niższe. Jednak w trochę większym stopniu niż cała różnica ono wynika z europejskich programów transferowych — ubezpieczenia zdrowotnego, zasiłków rodzinnych (na dzieci) i emerytur — finansowanych głównie przez relatywnie regresywne podatki na ubezpieczenia społeczne, podatki od sprzedaży i od wartości dodanej, które są znacznie 1 wyższe w Europie niż w Stanach Zjednoczonych. Świadczenia na opiekę zdrowotną, na przykład, w Wielkiej Brytanii i Niemczech znajdują się pod zarządem państwa i liczone są jako publiczne podatki i wydatki.
W Stanach Zjednoczonych takie płatności i świadczenia przeprowadzane są przez ąuasi-prywatne jednostki, takie jak Blue Cross i Blue Shield, ale cały system jest w poważnym zakresie objęty regulacjami rządu i subsydiowany przez Medicare i Medicaid. Jak stwierdzono, różnica między tymi dwoma sposobami kierowania systemem medycznym jest — jeśli chodzi o ich oddziaływanie na gospodarkę narodową —
jelka, poza tym, że amerykańska mieszanka systemu publicznego 'Watnego pochłania znacznie większą część PNB. każdym razie, wyłączając płatności na cele socjalne dokony-w USA w znacznej mierze przez prywatne systemy ubezpie-njowo-emerytalne, tylko dwa kraje w Europie Zachodniej, Szwecja |)ania, wyprzedzają Stany Zjednoczone, jeśli chodzi o wydatki pań-m. Dane OECD wskazują, że wydatki rządu USA w stosunku do j&jg w latach osiemdziesiątych były nieco wyższe niż w Wielkiej Jytanii, o 6,8% wyższe niż w Niemczech i ponad dwukrotnie wyż-“ niż w Japonii16, W zakresie mobilizowania zasobów, towarów S|j$lug sektora prywatnego dla celów publicznych, od programów ’^voju energii po programy „inwestowania w dzieci” oraz obrony, Iny Zjednoczone znajdowały się w czołówce największych krajów iipitalistycznych.
:• Ze względu na luki w prawie podatkowym, zwolnienia podatkowe wyjątkowo niedbałą edukację — co w znacznej części Europy ;t raczej regułą niż wyjątkiem — występują poważne problemy ana--czne przy porównywaniu stawek podatku dochodowego w różnych ■ajach. Dlatego uwadze wielu obserwatorów umyka fakt, iż Stany jednoczone łączą wysokie bezpośrednie wydatki na towary i usługi Z zapewne najbardziej progresywnym, skomplikowanym i niszczącym tynki systemem podatkowym w wolnym świecie. Ogólnie rzecz biorąc. nakłada on relatywnie większy ciężar na bogatych i mniejszy na biednych oraz klasę średnią niż na przykład systemy Japonii, Nie-I mieć, Francji, Szwecji, Wielkiej Brytanii czy Włoch.
| '■'* Większość krajów europejskich osiąga około dwóch trzecich swych wpływów budżetowych z opłat na zabezpieczenia społeczne oraz z podatków od sprzedaży, z akcyzy lub z wartości dodanej. Stany I .-Zjednoczone gromadzą mniej niż 40% swych funduszów za pomocą I tych względnie regresywnych środków. Stany Zjednoczone otrzymują 11% swych wpływów, o wiele więcej niż większość innych krajów, z podatków od zysków biznesu i od zysków z kapitału, które za-[ ,’zwyczaj mają najsilniejsze oddziaływanie na bogatych, posiadających podstawową masę kapitału17. Z tych źródeł Stany Zjednoczone otrzy-I mują znacznie ponad dwa razy większą część swych wpływów budżetowych niż Szwecja czy Niemcy, a jednocześnie opodatkowują zyski z kapitału i innych walorów, stosując stopy osiem razy wyższe
289