Warzywnictwo042

WARZYWA KORZENIOWE

SYSTEMATYKA I CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA

Do warzyw korzeniowych należą:

-    z rodziny selerowatych (Apiaceae, dawniej baldaszkowatych - Umbelliferae):

marchew    -    Daucus carota L.

pietruszka    - Petroselinum sativum Hoffm. (P. hortense Hoffm.) ssp.

microcarpum Mark.

seler    - Apium graveolens L. var. rapaceum (Mili.) DC.

pasternak    —    Pastinaca sativa L.

-    z rodziny komosowatych (Chenopodiaceae): burak ćwikłowy - Beta vulgaris L. ssp. esculenta

-    z rodziny astrowatych (Asteraceae, dawniej złożonych - Compositae):

skorzonera    -    Scorzonera hispanica    L.

salsefia    -    Tragopogon porrifolius L.

Częścią użytkową warzyw korzeniowych jest korzeń spichrzowy, który powstaje z nadliścieniowej i podliścieniowej części łodygi oraz z korzenia właściwego. Udział tych trzech części w tworzeniu korzenia spichrzowego jest różny i zależy zarówno od gatunku, jak i od odmiany.

Warzywa korzeniowe są roślinami klimatu umiarkowanego. Są one odporne na niskie temperatury. Pasternak, skorzonera i niektóre odmiany pietruszki mogą zimować w gruncie. Największe wymagania cieplne ma burak. Warzywa korzeniowe są - z wyjątkiem skorzonery, która jest byliną kwitnącą normalnie w drugim roku - roślinami dwuletnimi o różnej skłonności do pośpiechowatości. Największą skłonność do pośpiechowatości wykazuje seler, a następnie burak.

Okres wegetacji warzyw korzeniowych jest długi, najkrótszy ma burak ćwikłowy. Początkowo rosną one bardzo wolno, szczególnie należące do rodziny baldaszkowatych. Kształt korzenia jest cechą bardzo zależną od czynników środowiska, a przede wszystkim od warunków glebowych. Do często występujących wad korzeni należy ich rozwidlanie się, a także parcenie i pękanie.