dolna część - białe. Zabarwienie zgrubienia staje się jaśniejsze w uprawie na glebie nadmiernie wilgotnej i przy niedoborze potasu, a także w miarę starzenia się rośliny. Zabarwienie skórki odmian rzodkwi może być różowe, białe lub czarne.
Tabela 35
Charakterystyka wybranych odmian rzodkiewki do uprawy w polu
Odmiany |
Wczes- ność* |
Kształt |
Barwa |
Skłonność do parcenia’ |
Skłonność do wybijania w pędy kwiatostanowe* |
Carmen |
5 |
ku - kus |
karminowoczerwona |
6 | |
Riese Von Aspern |
5 |
ku |
z białą plamką szkarłatna |
9 |
5 |
Szkarłatna z białym końcem SNF |
6 |
ku |
szkarłatna - dół biały |
5 |
5 |
Tetra Iłówiecka |
6 |
ku |
szkarłatna |
5 |
* Im wyższa cyfra (w skali 1-9), tym odmiana wcześniejsza, o mniejszej skłonności do parcenia
i wybijania w pędy kwiatostanowe.
Oznaczenia: k - kuliste, kus - kulistospłaszczone.
Zgrubienia rzodkiewki parcieją po kilku dniach od wykształcenia się. Parcenie rzodkiewki jest początkiem rozpoczęcia przez roślinę fazy rozwoju generatywnego, a zawarte w miąższu składniki pokarmowe zostają zużyte na budowę narządów generatywnych. Odmiany różnią się wczesnością parcenia. Stwierdzono, że odmiany o smaku delikatnym parcieją szybciej od późnych odmian ostrych.
Cechą odmianową jest stosunek masy zgrubienia do masy liści. U odmian wczesnych rzodkiewki wynosi on 2:1, u późnych - 1,2:1, u różnych odmian rzodkwi od 0,7:1 do 1,7:1. W wyższej temperaturze wyrastają dłuższe liście, a stosunek masy zgrubienia do masy liści staje się mniej korzystny.
Korzeń palowy rośliny sięga do 120 cm, a w sprzyjających warunkach nawet do 150 cm. Ma on liczne długie korzenie boczne, na skutek czego korzenie roślin rosnących w normalnej rozstawie są poprzeplatane.
Liście rzepy tworzą w pierwszym roku rozetę, sąlirowate, szczecinkowate owłosione i pozbawione nalotu woskowego. Częściąjadalną rośliny jest korzeń spichrzowy, który może mieć kształt, zależnie od odmiany, wrzecionowato wydłużony, kulisty, owalny lub spłaszczony. Miąższ zgrubienia bywa biały lub żółtawy. Skórka może być żółta lub biała. U niektórych odmian barwa skórki tuż pod liśćmi bywa zielonkawa, fioletowa, czerwona lub brązowobrunatna.
81