Zapalenia narządów rodnych (2)

<i<Hlttlnl«

m* Qr*m« u|«mn<i

< <r/yt>v tłheplazmy

ju infekcji wstępujących. I*i iiv\ i«l)«>wa floni bakteryjna /.ubezpiecza przed rozwojem szczepów patogennych, nieprawidłowa zaś sumowi najczęstszy punki wyjścia ro/woju infekcji wstępujących. W warun kuch prawidłowych w I g wydzieliny pochwowej znajduj;} tię miliardy bakterii. Klasycznie, w' starszych podręcznikach, do prawidłowej Hory bakteryjnej pochwy zaliczano wyłącznie pałeczki kwasu mlekowego. W ostatnich latach wykazano jednak, że w pochwie pozornie /drowych kobiet znajdować się mogą różne baterie, zarówno tlenowe. jak i beztlenowe.

Do najczęstszych Gram-dodatnich bakterii izolowanych od kobiet bez dolegliwości należą: Lactobacillus, Corynebacterium, Staphylo-coccus cpidermidis i Streptococcus. Spośród rzadziej spotykanych tlenowych bakterii Gram-ujemnych najczęściej występuje Escheri-cliia coli. Bakterie beztlenowe można wykazać w wydzielinie pochwowej 70-90% kobiet bez dolegliwości. Do najczęściej spotykanych bc/tlenowych bakterii Gram-dodatnich należą: Peptococcus asacchamlyticus i P. tnagnus, zaś Peptostreptococcus anaerobicus jest wykrywany u co trzeciej zdrowej kobiety. Gram-ujemne beztlenowce bardzo często izolowane / wydzieliny pochwowej to Hactcro-ides bi\us. II. meluninogenicus_% II. fragilis, li. disiens i Fusobacte-rium. W ponad 30% / wydzieliny pochwowej pozornie zdrowych kobiet można wyizolować grzyby - najczęściej Candida albie ans. Równie często spotkać można mikoplazmy, przede wszystkim Ure-aplasnui urealyticum. Biocenoza pochwy podlega wyraźnym zmianom w czasie cyklu miesiączkowego. Zmienności te mogą zostać dodatkowo pogłębione przez wpływ takich czynników, jak ciąża, zmiana partnera seksualnego, terapia hormonalna, menopauza i operacje ginekologiczne.

W wyniku działania lokalnych mechanizmów ochronnych w prawidłowych warunkach Hora ta nic ma dostępu do wyższych partii narządów płciowych. Sprawne mechanizmy obronne są w stanie zapobiec egzogennej infekcji i jatrogennym zmianom endogennej Hory. nawet w przypadkach niewielkich uszkodzeń błony śluzowej związanych ze współżyciem płciowym. Niektóre bakterie pochwowe, np. pałeczki kwasu mlekowego, hamują wzrost takich patogenów, jak N. gonorrheae, bakterie beztlenowe i Candida albicans. Niektóre postacie zapalenia pochwy można wiązać ze zmniejszeniem stężenia pałeczek kwasu mlekowego lub innych szczepów bakterii Gram-dodatnich, gdyż umożliwia to wzrost szczepów patogennych. Do grupy lokalnych mechani/tnów zabezpieczających przed rozwojem infekcji wstępujących można zaliczyć czynniki niespecyficzne, a mianowicie: ochronną barierę śluzu pokrywającego nabłonek, szczególnie w kanale szyjki macicy, oraz liczne /awarie w nim substancje hamujące rozwój patogenów, takie jak li/o/ym, laklotcirynn. cynk, libronckły-n.i i białka dopełniacza

< 'zynnikicm nu% jtplluii< u&tułninjsgym rozwój bakterii Ja •• róż nic u w kwasowości wydzieliny / pochwy (pil 4,5) i śluzu szyjkowe'■> go ipll 7,5) Hardziej speeyln /nym mc*, lutni/me m obronnym dolne go oilcmk.i narządów płciowych jest wzrost stężeniu IgA w odpowiedzi nu specyficzne patogeny oraz migracja makrofugów i leukocytów do slu/ii szyjkowego w razie inwazji bakteryjnej. Współdziałanie mespeeylicznych i specyficznych czynników ochronnych w znacz nym stopniu ogranicza ryzyko rozwoju infekcji wstępującej w nar/.ą dach płciowych.

12.1.1.    Zapalenie sromu, pochwy i szyjki macicy

12.1.1.1.    Zapalenie sromu

Ze względu na sąsiedztwo / cewką moczową i odbytem srom jest szczególnie narażony na zakażenia. Najczęściej jednak do zapalenia sromu dochodzi w wyniku urazów mechanicznych, źle pojętej higieny. u przede wszystkim na skutek istniejącej infekcji pochwy, co wiąże się z drażniącym wpływem wydzieliny pochwowej. Często wyślę ptiiąiy w tych sytuacjach świąd sromu wywołuje odruch drapania, które powoduje uszkodzenie sromu. Infekcja sromu może być wywo-Itma prze/ bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty (ws/y, owsiki). Do bardziej rozpowszechnionych bakteryjnych infekcji sromu należy n\tiv zapalenie i czyracz.ność sromu oraz ropień gruczołu przedsionkowego (Hariholina). leczenie ostrego zapalenia i czyrac/nośei sromu nie odbiega od typowych zasad postępowania dermatologicznego Sa /egolną uwagę należy jednak zwrócić na utrzymanie czysto-11 oraz częste osuszanie skóry sromu.

Niewskazane jest golenie, zaleca się jedynie obcięcie na krótko owłosienia łonowego.

Ostre zapalenie gruczołu przedsionkowego większego

Ostre zapalenie gruczołu przedsionkowego większego, prowadzące do powstania ropnia, należy do najbardziej typowych schorzeń sromu Zablokowanie odpływu wydzieliny gruczołu powoduje wytwo rżenie się torbieli, u zakuźenie jej zawartości doprowadza do powsta ma ropnia, niekiedy znacznych rozmiarów. Ostre zapalenie gruczołu przedsionkowego najczęściej jest wywołane przez £ coli. Pmtcus mimlnlis, liaclcłouies spitties, Neis.seria gonorrhoeae. Typowym objawem jest silny hol wargi sromowej, nasilający się przy chodzeniu i uniemożliwiający siedzenie. Dolegliwości narastają zazwyczaj dość gwałtownie w ciągu kilku dni może dojść do wzrostu i samoistnego pęknięcia ropnia.

wointę# w kwiwo

wolty wyfi/iBlllly

/ nothwy »wydzieliny / ’4/yiSi riwuih y

Ostro zapalanie i czyraczność

< Hrjawy