Dcs'ednictwem wiatru (np. żyto u różnych roślin mogą być izanen pyłku; długie i wiotkie nitki ip. u leszczyny); duże, często [z-za powierzchnia) znamiona r/Kształcony, co powoduje, że z^zeó wytworzeniem liści, co •ze.1'.a, np. topola i brzoza). za:. Jest bardzo często spo-jowno roślin, jak i zwierząt, poptyczne (zabarwienie kwiatów) czego nektaru, czyli wodnego fcznych) zwierząt przez kwiaty, rzadziej przez nietoperze ia jest bardzo rozpowszech-'z. u jabłoni, gruszy, wiśni, |ą Wśród owadów największą me pszczoła miododajna Napylenie przez ptaki (orni-sjbtropikalnej. Kwiaty nie -a siadanie owadów, tak jak gatunki z rodziny nek-ma pędzie. Kwiaty mają więc Okwiat jest zazwyczaj duży 2uze ilości nektaru (np. kwiat * strefie tropikalnej. Kwiaty Często wydzielają nektar
ryszępuje u roślin wodnych, tony przez wodę (np. u rotę są przenoszone przez
•agiewkę pyłkową. Przez *ąc stopniowo wydłuża się •ynrionej substancji blaszek •ego najprawdopodobniej -e-icznymi. W tym czasie niej podziałowi mitoty-:e *a się w ziarnie pyłku, nie mają wici.
tez<a wnika do woreczka ta wkrótce zamiera, tzn doprowadziła komórki ka olemnikowa zapładnia jga komórka plemnikowa
mitoza komórki generatywnej
kiełkowanie
iagiewki
pyłkowej
. komórka, generatywna^
.jądro komórki, wegetatywnej
\jądro komórki generatywnej
ściana. tagiewki
komórki.
plemnikowe
łączy się z wtórnym jądrem komórki centralnej, w wyniku czego powstaje komórka tropoidalna (3n). Takie zapłodnienie nazywamy podwójnym. Po zapłodnieniu:
- zygota rozwija się w zarodek nowego sporofitu;
- z tropoidalnej komórki centralnej, w wyniku podziałów mitotycznych, powstaje tkanka zapasowa, zwana bielmem;
- niekiedy (jeżeli rozwijający się zarodek nie zużył go) ośrodek zalążka przekształca się w tkankę zapasową zwaną obielmem;
- osłonki zalążka rozrastają się i tworzą łupinę nasienną.
jądro, komórki wegetatywnej
cytoplazma, komórki wegetatywnej
komórka
generatywna
Schemat rozwoju łagiewki pyłkowej i powstania dwóch komórek plemnikowych (u roślin okrytonasiennych)
i *
Cały zalążek przekształca się w nasienie. Dojrzałe nasiona można podzielić na:
- bielmowe, w których tkankę odżywczą stanowi bielmo (np. nasiona tytoniu,
maku, lnu);
- bezbielmowe, w których bielmo zostało zużyte podczas rozwoju nasienia. W takim przypadku liścienie zarodka są silnie rozwinięte i magazynują substancje pokarmowe (np. nasiona motylkowatych, kasztanowca, orzecha włoskiego);
- obielmowe, w których tkankę odżywczą stanowi obielmo (np. nasiona goździkowatych).
hiDina nasienna c
Schemat budowy nasienia: bielmowego (A), bezbielmowego (B), obielmowego (C)
Substancjami zapasowymi w tkance odżywczej mogą być cukrowce (zwykle skrobia), tłuszcze i białka. W zależności od tego, która z tych substancji występuje w największej ilości, wyróżnia się nasiona:
95