tein. Jak już mówiliśmy, większość chorób ma obecnie podłoże psychiczne, dlatego leczenie, w którym nie jest uwzględniona struktura psychiczna pacjenta, nie może być leczeniem kompletnym. Intencja i wola wyleczenia z jednej strony, zaufanie i wiara w powrót do zdrowia z drugiej to jeden z warunków skuteczności lej metody.
Ręka — narzędzie zabiegu
Kciuk jest najczęściej używany przy wykonywaniu zabiegów. Nigdy nie należy uciskać czubkiem kciuka ku przodowi, bo ręce w ten sposób szybko się męczą; uciskać-należy pionowo w dół. W wypadkach, gdy uciskanie kciukiem jest niewygodne, uciskamy palcem wskazującym.
Palcami wskazującym i środkowym uciskamy większe strefy odruchowe, znajdujące się na plecach, biodrach, udach, ewentualnie na brzuchu w okolicy żołądka.
Trzema palcami uciskamy podobnie jak dwoma większe powierzchnie.
Czterema palcami wykonujemy uciski na brzuchu. Możemy w pewnych wypadkach, dla wzmocnienia, nałożyć na nie palce drugiej ręki (rys. Tl7).
Całą dłonią uciskamy punkty na brzuchu, czasem na plecach i pośladkach.
Nie należy wciskać palców w ciało, lecz uciskać opuszkami, przy czym nie tylko silą palców, lecz również i całego ciała. Ramion przy tym nie należy zginać i masujący nie powinien odsuwać się od pacjenta. Stosujemy ucisk głęboki do środka ciała, ale również możemy korzystać i z innych metod, np.: tzw. ruch posuw isto-zwrotny (w przód i w tył), lub ruch okrężny, wykonywany palcami czy dłonią. Ruch spiralny w lewo od zewnątrz ku środkowi jest pobudzający. ruch w prawo od środka na zewnątrz uspokajający (rys. T24, T25). Można położyć dłoń całą powierzchnią na ciele i wykonywać ruchy wibrujące (w górę i w dół); tak samo ułożoną dłonią ruchy posuwisto-zwrotne, rozgrzewające. Każdy ucisk powinien trwać minimum od 5 do 7 sekund, z wyjątkiem szyi, gdzie może trwać 3 sekundy. Przy każdym zabiegu podajemy czas jego trwania. Pacjent powinien w czasie ucisku odczuwać przyjemność, ale prawie na pograniczu bólu.
14