zagadnienia egzaminacyjne z teorii literatury (191)

Oderwanie się dorastającego dziecka od rodziców to proces konieczny i zarazem bardzo trociny. Cały postęp społeczeństwa opiera się łia sprzeczności pomiędzy dwoma pokoleniami, wynikającej z faktu ..dorabiania". Z drugiej strony, istnieje klasa neurotyków, którzy me zdołali wywiązać się z tego zadania

Rodzice dla małego dziecka są jedynym autorytetem i źródłem naśladowania (upodobnić się do nich - to znaczy do rodzica przeciwnej płci- to stać się tak dużym jak. ojciec i matka). Jednakże w miarę postępu rozwoju intelektualnego osobnika, nie może być tak_: że dziecko nie rozpoznaje kategorii, do jakich należą jego rodzicu Dziecko poznaje innych ludzi, innych rodziców i samo wyciąga wnioski co.do nięzrównanęści wyjątkowości

krytykowania rodziców, porównywania do innych, pod jakimiś względami ^lepszych”.

Z psychologii nerwic wiemy, że w procesie tym współdziałają, oprócz innych, —n^mtonsywraęjsze-pobudki rywalizacji seksualnej- Przyczyną tego jesc •widOóaae‘'pocżuuig-pozcsiawania z tylu. Bardzo ćzęśió zdarza się, że dziecko zostaje "odstawione ~tia cian dalszy (w każdym fazie tak się' ćzujej! syniacje V Których dziecko' ^ujeT*ie*hHlśrc2efrć ‘tę“imłbśc z rodzeństwem. Wtedy dochodzi do głosu myśl, którą dziecko .świadomie przypomina sobie z lat dzieciństwa, ze zostało wzięte na wychowanie lub jesi pasierbach. Bardzo często wielu ludzi, którzy nie stali się neurotykami, przypomina sobie wydarzenia polegające na tym, że (najczęściej w czasie lektury) ujmują i odwzajemniają wrogie zachowanie rodziców w taki sam sposób AJc właśnie tu ujawnia się wpływ pici. ponieważ chłopiec wykazuje znacznie większą skłonność do obdarzania wrogimi impulsami ojca niż matkę, ponieważ ujawnia o« znacznie bardziej intensywną skłonność do uwalniania się od niego niż od niej. Aktywność fantazji dziewczęcej raczę się w tei kwestii okazać znacznie słabsza. W tych świadomie przywoływanych na pamięć impulsach psychicznych lat dziecięcych znajdujemy czynnik, który umożliwia nam zrozumienie mitu.

Rzadko świadomie przypominany (2ie prawie zawsze możliwy do udowodnienia przez psychoanalizę) jest następny etap rozpoczynającego się procesy .ywobcowamą. od rodziców, który moąna określić mianem romansu rodzinnego_ neurotyf</n\\ Całą istota nerwicy, charakteryzuje się esikiem specyńcrr.ą aktywnością fantazji, która zrazu objawia się w zabawach dziecięcych, która zaś teraz, mniej więcej począwszy od okresu poprzedzającego doirzasosc, opanowuje temat związków rodzinnych. Charakterystycznym przykładem tej Specyficznej aktywńóscf fantazji Tćśt^wHsVó^ńace' jako śnlenfenajlnneytrwające znacznie dłużej uiz sama faza dojrzewania. Dokładna obserwacja tych saów na jawie poucza, że służą one spełnieniu życzeń, korekcie życia i przede wszystkim nosją cne dwa ccłc. erotyczny i ambicjonalny (za którym też najczęściej skrywa się cei erotyczny). W tym czasie fantazja dziecjca zajmuje się zadaniem oderwania się od nisko cenionych rodziców, i zastanienis ich osobami z reguły posiadającymi wyższą pozycję społeczna Wykorzystuje się przy tym przypadkową zbieżność z rzeczywistymi przeżyciami (znajomość z właścicielem zamku łub panem na włościach, znąicroość z osobą z książęcego rodu na wsi). Taicie przypadkowe przeżycia budzą zazdrość dziecka, która później znajduje swoje odbicie w fantazji zastępującej oboje iodziców bardzie; wyi-woriiymi Osobami technika realizowania takich fantazji, które rzecz jasna w tym okresie są uświadamiane, zalezą⁷ od zręczności dziecka i materiału, lalom ono dysponuje. Chodzi tu też o to. czy w wypracowanie tych fantazji włożono Większy czy mniejszy wysiłek w celu osiągnięcia prawdopodobieństwa. Stadium to osiąga się w czasie, gdy dziecku brakuje jeszcze znajomości seksualnych uwarunkowań przyrodzenia