60
tcrram, altera per provinciam Romanam. Via, quae per Seąuanos ducit, angusta et periculosa est. Per provinciam Romanam igltur migremus! Utlnam Romani consiliis nostris faveant! „At Caesar Helvetios per provinciam Romanam migrare prohibuit.
regio, -onis f - granica, okolica, kraina mons, montis m - góra fertflis, -e - żyzny
finitunus, -a, -um - pograniczny, sąsiedzki
finitimi, -orum - ludy sąsiednie emigro, -are, -avi, -atum - wychodzić occupo, -are, -avi, -atum - zajmować convóco, -are, -avi, -atum - zwoływać antea - przedtem frumentum, -i n - zboże iumentum, -i n - zwierzę pociągowe (konie, woły, osły, muły) carrus, -i m i carrum, -i n - wóz transportowy
comparo, -are, -avi, -atum - stawiać, porównywać
amicitia, -ae / - przyjaźń confirmo, -are, -avi, -atum - umacniać
inflammo, -are, -avi, -atum - podpalać utfnam - oby numquam - nigdy revertor, reverti, reverti - wracać invenio, -ire, -veni, vcntum - znajdować dulcis, -e - słodki, miły alter, -a, -um ... altcr, -a, -um - jeden ... drugi, jeden z dwóch via, -ae f — droga angustus, -a, -um - wąski periculosus, -a, -um - niebezpieczny faveo, -ere, favi, fautum - sprzyjać, być życzliwym at - lecz
Objaśnienia gramatyczne
Coniunctivus praesentis i imperfeeti (tryb przypuszczający czasu teraźniejszego i przeszłego niedokonanego) słowa posiłkowego sum:
Praesens
1) sim (byłbym) simus
2) sis sitis
3) sit sint
Imperfectum
essem (byłbym) essemus
esses essetis
esset essent
Coniunctivus praesentis activi tworzy się przez dodanie do tematu praesentis przyrostka -e- w kon. I oraz przyrostka -a- w kon. II, III i IV i końcówek osobowych: -m, -s, -t, -mus, -tis, -nt. Wzór odmiany:
I
1) narre-m (opowiadałbym)
2) narre-s
3) narre-t
Koniugacja
II
mone-am (napominałbym
mone-as
mone-at
1) narrc-mus
mone-amus
mone-atis
mone-ant
IV
2) narrc-tis
3) narre-nt
111
1) lcg-am (czytałbym)
2) lcg-as
3) lcg-at
1) lcg-amus
2) leg-atis
3) leg-ant
audi-am (słuchałbym)
audi-as
audi-at
audi-amus
audi-atis
audi-ant
Coniunctivus imperfccti activi tworzy się jednakowo we wszystkich koniugacjach przez dodanie do tematu pracs. przyrostka -re-. Końcówki osobowe są te same, co w eon. praes. Wzór odmiany:
Koniugacja
I
U
1) narra-rc-m (opowiadałbym)
2) narra-re-s
3) narra-re-t
1) narra-re-mus
2) narra-re-tis
3) narra-re-nt
mone-re-m (napominałbym)
mone-rc-s
mone-re-t
mone-re-mus
mone-re-tis
mone-re-nt
III
IV
1) lege-re-m (czytałbym)
2) lege-re-s
3) lege-re-t
1) Iege-re-mus
2) lege-re-tis
3) lege-re-nt
audi-re-m (słuchałbym)
audi-re-s
audi-rc-t
audi-re-mus
audi-re-tis
audi-re-nt
Coniunctivus praesentis passivi tworzy się przez dodanie do tematu pracs. cechy -e- w kon. I oraz cechy -a- w kon. II, III, IV i końcówek passivi: -r, -ris, -tur, -mur, -mini, -ntur. Wzór odmiany: