Zrozumiec Assembler8

xvi

6.3 Opisy instrukcji języka Asemblera    156

6.3.1    „Niebieskie karty”    156

6.4    Opisy instrukcji Asemblera dla początkujących 157

6.4.1    Znaczniki    159

6.4.2    Formy poprawne    159

6.4.3    Symbole operandów    160

6.4.4    Przykłady    161

6.4.5    Uwagi    161

6.4.6    Czego tutaj nie ma...    162

6.5    Flaga w górę!    163

6.5.1    Pamiętaj o znacznikach!    165

6.5.2    Dodawanie i odejmowanie    1    za pomocą INC oraz DEC 166

6.5.3    Oglądanie znaczników za pomocą DEBUG    167

6.6    Używanie specyfikatorów typu danych    169

6.6,1    Typy danych w języku Asemblera    170

Rozdział 7 - Wszystko zaczyna _się łączyć_173

Tworzenie działających programów

7.1 Szkielet programu Asemblerowego    174

7.1.1    Trzy segmenty    176

7.1.2    Etykiety    177

7.1.3    Zmienne    178

7.1.4    Ciągi znaków    179

7.1.5    Dyrektywy kontra mnemoniki    180

7.1.6    Różnica między adresem zmiennej a jej zawartością 181

7.1.7    Dyrektywa ASSUME    182

7.1.8    Główny program w postaci procedury    185

7.1.9    Wybór punktu stanowego    186

7.2 Ostatni przychodzi, pierwszy wychodzi    187

7.2.1    Pięćset talerzy na godzinę    187

7.2.2    Segment obrócony do góry nogami    188

7.2.3    Zdejmujemy ze stosu    191

7.2.4    Przechowywanie krótkoterminowe    192

7.2.5    Określanie rozmiarów stosu    194

7.3    Usługi DOS wywoływane przerwaniami INT    196

7.3.1    Przerwanie, które niczego nie przerywa    197

7.3    .2    Wracamy do domu .    202

7.3.3    Przerwania programowe, a przerwania sprzętowe    204

7.4    Podsumowanie i analiza EAT.ASM    206

7.4.1    Definicja segmentu i kolejność segmentów    206

7.4.2    Definicja zmiennej i rezerwacja obszaru dla stosu    207

7.4.3    Tworzenie segmentu kodu    208

7.4.4    Działanie programu EAT.ASM    210

Rozdział 8 - Dziel i rządź..._213

Procedury i makroinstrukcje upraszczają program

8.1    Programowanie po marsjańsku    214

8.2    Pudełko wewnątrz pudełka    214

8.2.1    Procedury jak pudełka z fragmentami kodów    216

8.2.2    Wywoływanie i powrót    218

8.2.3    Wywołanie wewnątrz wywołania    221

8.2.4    Kiedy zamieniać fragment programu na procedurę? 222

8.3    Usługi BIOS    224

8.3.1    Kursor, na miejsce!    224

8.3.2    Usługa VIDEO nr 6    226

8.3.3    Procedury o wielu punktach wejściowych    226

8.3.4    Dane pamięciowe czy dane natychmiastowe?    229

8.3.5    Komentarze informacyjne w nagłówku    230

8.4    Tworzenie zewnętrznych bibliotek procedur    236

8.4.1    Deklaracje publiczne i zewnętrzne    237

8.4.2    Mechanizm działania danych publicznych

i zewnętrznych    238

8.4.3    Rozdzielanie segmentu pomiędzy kilka modułów 244

8.4.4    Program główny    245

8.4.5    Łączenie modułów    248

8.4.6    Moduły zewnętrzne * podsumowanie    248

8.5    Tworzenie i wykorzystywanie makroinstrukcji    249

8.5.1    Makroinstrukcje czy procedury; wady i zalety    250

8.5.2    Mechanizm działania makroinstrukcji    252