WYTYCZNE PROJEKTOWANIA ULIC —IW
ANEKS 8.
1. Informacje ogólne
Pod pojęciem "uspokojenie ruchu" rozumie się zmniejszenie jego prędkości i zmianę techniki jazdy kierowców. Zastosowane środki powinny wymusić wolniejszą i bezpieczniejszą jazdę.
Strefy ruchu uspokojonego wprowadza się w obszarach zwartej zabudowy mieszkaniowej na ulicach klasy L lub D. Przedsięwzięcia mające na celu uspokojenie ruchu mogą obejmować cały obszar mieszkaniowy, jego część lub tylko jedną ulicę.
Głównym celem uspokojenia ruchu jeslzwiększcnic bezpieczeństwa pieszych, zwłaszcza
dzieci. W tym celu stosuje się różne środki, które mają:
— zmniejszyć prędkość i zmienić sposób jazdy kierowców,
— wyeliminować wszelki ruch tranzytowy w stosunku do obszaru,
— polepszyć optyczny kontakt między pieszym a kierowcą,
— zwiększyć przestrzeń dla ruchu pieszego.
Stosowane środki są następujące:
_ administracyjne (ustawienie znaków drogowych ograniczających prędkość, el iminu-jących ruch tranzytowy), *
kowania),
_ organizacyjne (wprowadzenie ulic jednokierunkowych oraz zmian w zasadach par-
_ inwestycyjne (zapory uliczne, zwężenia jezdni, podniesienie poziomu jezdni, miej' scowe przebrukowania, progi w jezdni). J
Ze względu na małą skuteczność w praktyce środków admin istracyjnych w dalszej części zostaną omówione pozostałe środki.
Podstawową zasadą jest eliminacja ruchu tranzytowego z obszaru, w którym wprowadza się strefę ruchu uspokojonego. Całkowite wyeliminowanie ruchu tranzytowego można osiągnąć stosując system ulic bez przelotu i pętli ulicznych. Z zasady każxla pętla powinna mieć swój początek i koniec na tej samej ulicy otaczającej obszar mieszkaniowy. Wprowadzenie takiego systemu jest możliwe przez stosowanie zapór ulicznych przekątnych na skrzyżowaniach i prostopadłych między skrzyżowaniami. Połączenie obu rodzajów zapór daje układ pętlicowo-sięgaczowy.
110