Do tego celu wykorzystuje się tyrozynazę z różnych źródeł, głównie z grzybów np. pieczarki Agaricus bisporus.
Tyrozynaza jest oksydazą zawierającą miedź i występuje powszechnie w tkankach zwierząt, roślin, grzybów i mikroorganizmów [1]. Enzym wykazuje dwie aktywności katalityczne (katalizuje dwie różne reakcje) : a) hydroksyluje monofenole do difenoli, b) utlenia di fenole do o-chinonów
Tyrozynaza charakteryzuje się szeroką specyficznością i może działać na różne monofenole. Uważa się,że najważniejszym naturalnym substratem tego enzymu jest L-tyrozyna, która jest przekształcana kolejno w L-DOPA, następnie wr dopachinon który z kolei w wyniku szeregu spontanicznych reakcji przekształca się w czerwono-brunatne dopachromy a następnie w ciemno zabarwione melaniny ( Rys. 2 )
U ssaków- wysoką aktywnością tyrozynazy charakteryzują się mclanocyty skóry produkujące melaniny, chroniące przed promieniowaniem UV.
COOH
L-tyrozyna
i^-T^roKsy-L-fcr.yoafcinna)
COOH
OH
L-DOPA
(L-3.4-dihyd(cłtsy-- fcr.yłoalsnira)
Rys.2. Przebieg reakcji utleniania L-tyrozyny przez tyrozynazę
Jeśli do środowiska reakcyjnego doda się silnego reduktora - jak NADH czy też kwas L-askorbinowy to zostanie zablokowany drugi etap reakcji (tzn. powstawanie dopacbinonówf) i w wyniku powstanie wyłącznic L-DOPA (Rys. 3) ; wykorzystano to do jednoetapowej enzymatycznej syntezy L-DOPA z L-tyrozyny.
MELANINY
Rys.3. Przebieg reakcji utleniania L-tyrozyny przez tyrozynazę w obecności L-askorbinianu
2